2666 Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

In lijstjes met de beste boeken van de 21ste eeuw gooit 2666 van Roberto Bolaño steevast hoge ogen. Voor een roman van net geen 1100 bladzijden - een roman die bij het overlijden van de auteur nog niet voltooid was bovendien - is dat een opmerkelijke prestatie. Maar het is wel terecht. Dit uit vijf min of meer losse delen bestaande werk is daarnaast niet vanaf de eerste bladzijde een pageturner. Vooral het eerste deel over de literatuurwetenschappers is weliswaar goed geschreven - Bolaño is een meester in het uitwerken van zijn personages - maar zonder de kennis die men pas veel later in het boek opdoet tamelijk onbevredigend. Het tweede deel over een excentrieke filosofieprofessor lijdt aan hetzelfde euvel, met dit verschil dat de auteur zich van zijn meest menselijke kant laat zien en er een voortdurend beroep wordt gedaan op het empathisch vermogen van de lezer. Het derde en het vierde deel gaan respectievelijk over de vele vrouwenmoorden in Ciudad Juárez (hier Santa Teresa genoemd) en een Amerikaanse journalist die verslag komt doen van een belangrijke bokswedstrijd in die stad, maar door gebeurtenissen aldaar langzaam geïnteresseerd raakt in de hierboven genoemde moorden. Het zesde deel is onmiskenbaar de sleutel tot het geheel. Het handelt voornamelijk over de misdrijven (lees: de gruwelijke verkrachting en verwurging van talloze jonge vrouwen in en rond Santa Teresa), maar grijpt veelvuldig terug op het in de eerdere delen beschrevene. Het toont bovendien aan dat de lezer in eerste instantie nog geschokt is, maar door de herhalingen afgestompt raakt en van zijn eigen gevoel vervreemdt. Het zijn echter de details die afwijken, die de lezer aan het denken zetten. Wat is er gebeurd? Hoe verhoudt dit zich tot de informatie die men in bescheiden hoeveelheden krijgt toegespeeld? En is de auteur in staat hier in het laatste deel een bevredigende draai aan te geven? Het antwoord hierop is: ja en nee. In het laatste deel wordt het levensverhaal geschetst van de auteur waarnaar de literatuurwetenschappers uit het eerste deel op zoek zijn. Maar die blijkt, zij het indirect, bij de in het boek geschreven gebeurtenissen en personages betrokken te zijn. Hoe kan het ook anders in een boek dat de degeneratie van de vorige eeuw beschrijft, maar waarvan de door Bolaño in het leven geroepen auteur door de tijd heen de gruweldaden met eigen ogen heeft aanschouwd. Uiteindelijk is hij zowel getuige van de geschiedenis van het verval, als de verpersoonlijking van de mens die zich door die eeuw heen heeft moeten slaan en daarbij - ondanks alles en ondanks zichzelf - zijn waardigheid heeft proberen te behouden.

Geschreven bij 2666

In lijstjes met de beste boeken van de 21ste eeuw gooit 2666 van Roberto Bolaño steevast hoge ogen. Voor een roman van net geen 1100 bladzijden - een roman die bij het overlijden van de auteur nog niet voltooid was bovendien - is dat een opmerkelijke prestatie. Maar het is wel terecht. Dit uit vijf min of meer losse delen bestaande werk is daarnaast niet vanaf de eerste bladzijde een pageturner. Vooral het eerste deel over de literatuurwetenschappers is weliswaar goed geschreven - Bolaño is een meester in het uitwerken van zijn personages - maar zonder de kennis die men pas veel later in het boek opdoet tamelijk onbevredigend. Het tweede deel over een excentrieke filosofieprofessor lijdt aan hetzelfde euvel, met dit verschil dat de auteur zich van zijn meest menselijke kant laat zien en er een voortdurend beroep wordt gedaan op het empathisch vermogen van de lezer. Het derde en het vierde deel gaan respectievelijk over de vele vrouwenmoorden in Ciudad Juárez (hier Santa Teresa genoemd) en een Amerikaanse journalist die verslag komt doen van een belangrijke bokswedstrijd in die stad, maar door gebeurtenissen aldaar langzaam geïnteresseerd raakt in de hierboven genoemde moorden. Het zesde deel is onmiskenbaar de sleutel tot het geheel. Het handelt voornamelijk over de misdrijven (lees: de gruwelijke verkrachting en verwurging van talloze jonge vrouwen in en rond Santa Teresa), maar grijpt veelvuldig terug op het in de eerdere delen beschrevene. Het toont bovendien aan dat de lezer in eerste instantie nog geschokt is, maar door de herhalingen afgestompt raakt en van zijn eigen gevoel vervreemdt. Het zijn echter de details die afwijken, die de lezer aan het denken zetten. Wat is er gebeurd? Hoe verhoudt dit zich tot de informatie die men in bescheiden hoeveelheden krijgt toegespeeld? En is de auteur in staat hier in het laatste deel een bevredigende draai aan te geven? Het antwoord hierop is: ja en nee. In het laatste deel wordt het levensverhaal geschetst van de auteur waarnaar de literatuurwetenschappers uit het eerste deel op zoek zijn. Maar die blijkt, zij het indirect, bij de in het boek geschreven gebeurtenissen en personages betrokken te zijn. Hoe kan het ook anders in een boek dat het verval van de vorige eeuw beschrijft, maar waarvan de door Bolaño in het leven geroepen auteur door de tijd heen de gruweldaden met eigen ogen heeft aanschouwd. Uiteindelijk is hij zowel getuige van de geschiedenis van de degeneratie, als de verpersoonlijking van de mens die zich door die eeuw heen heeft moeten slaan en daarbij - ondanks alles en ondanks zichzelf - zijn waardigheid heeft proberen te behouden.

Geschreven bij 2666

Dit is een van de beste boeken die ik de voorbije jaren gelezen heb. Ik kan het met geen ander vergelijken. Je komt in een ander universum terecht. Heerlijke schrijver.

Geschreven bij 2666

meesterwerk