De aanslag die onze levens veranderde Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. Hoe een aanslag op Israëlische toeristen in Egypte een Iraanse bootvluchteling naar Nederland bracht

Geschreven bij De aanslag die onze levens veranderde

Heerlijk leesvoer. Alsof je erbij bent. Werkelijk gezien van het helder beeld van deze schrijver.

De afgelopen maand het boek gelezen van Bahram Sadeghi “De aanslag die onze levens veranderde”.

In 1983 werkt Sadeghi als tallyman op een boot in Iran. Op dezelfde boot duikt ie met een paar metgezellen, vanwege de onrustheden met buurland Irak, onder als vluchteling. Uiteindelijk gelukt het hun om via omzwervingen met die boot aan te komen in Rotterdam. En dan was het nog een heel karwei om vanaf die boot te ontsnappen naar de ambassade. Dan begint de speurtocht naar de overlevenden van de bloedige aanslag in Sinai, waarbij een Egyptische soldaat het vuur opende een Israëlische familie. Dat is een hekel punt, aangezien het tussen die twee landen niet zo botert. Sadeghi komt uiteindelijk in contact met de overlevenden en familie van zowel de schutter als de Israëlische familie. Hij bevindt zich dus weer op in het Midden-Oosten, maar nu niet als inwoner, maar als toerist.

Geschreven bij De aanslag die onze levens veranderde

Bahram Sadeghi ontvluchtte Iran door zich als verstekeling op een schip te verschuilen. Dit schip voer van Iran naar Egypte, waar hij asiel had willen aanvragen. Dit blijkt onmogelijk door een aanslag in de Sinaï op Israëlische toeristen, wat een vlindereffect aan gevolgen heeft.

De banden tussen Egypte en Iran waren destijds erg broos. Iran nam het Egypte niet in dank af toen zij de Camp David akkoorden had ondertekend en Israël daarmee als staat erkende. Egypte zou geen vrienden maken door een voor de dienstplicht vluchtende man uit Iran asiel te bieden.

De kapitein van het schip is hier niet blij mee, maar kan niet anders dan de 4 verstekelingen meenemen naar Cyprus, waar ze ook geweigerd worden. Er zit voor de kapitein niks anders op dan de goederen af te leveren in Rotterdam en Bremen, om vervolgens weer terug te keren naar Iran om de volgende lading vracht op te halen en de verstekeling over te leveren aan de Iraanse autoriteiten. Hier zitten de verstekelingen niet op te wachten en ze doen een vluchtpoging in Rotterdam.

Dit boek is een memoire over de jeugd van Bahram Sadeghi in Iran, het begin van de oorlog, het verzet van zijn familie en zijn uiteindelijke vluchtelingen-bestaan. Maar het is ook een reconstructie van de aanslag in de Sinaï die door een vlindereffect een hele grote impact op het leven van onder andere Bahram Sadeghi heeft gehad. En ook is het een reportage over de broze banden in het Midden-Oosten en de gevolgen op de levens van de nabestaanden van zowel de Israëlische slachtoffers als de Egyptische dader.

Ik wilde dit boek graag lezen, omdat de auteur die zich als verstekeling verstopte op een vrachtschip om zijn land te ontvluchten me erg aansprak. Mijn vader heeft vroeger op vrachtschepen gewerkt en spannende verhalen over die tijd verteld. De combinatie van memoire, reportage en reconstructie is soms een beetje verwarrend. Maar het maakt het boek ook juist weer apart. En het leest lekker weg, afgezien van de verwarrende momenten.

Geschreven bij De aanslag die onze levens veranderde

Mooi boek om je te verdiepen in de beweegreden van een jonge vluchteling om huis en haard te verlaten en op weg te gaan naar een betere toekomst. Bahram vertelt de aanloop in de jaren ‘80 met de oorlog tussen Irak en Iran, de toevallige komst in Nederland, met spannende anekdotes op het schip. En via het vlindereffect koppelt hij zijn verhaal aan een voor velen onbekend verhaal van de aanslag op toeristen in Egypte. Dit laatste gaf een inkijkje in zijn andere zoektocht, naar datgene dat hem toch naar Nederland bracht. Persoonlijk vond ik zijn eigen verhaal al indrukwekkend genoeg, maar het doet je wel stilstaan bij het leven. Wat als die aanslag niet had plaatsgevonden, wat was er dan van Bahram terechtgekomen…

Geschreven bij De aanslag die onze levens veranderde

Van Bahram Dadeghi had ik nog nooit gehoord, maar zodra ik de proloog van zijn nieuwste boek had gelezen, wilde ik meteen verder. Heldere taal, korte, bondige zinnen en de combinatie van gedegen journalistiek onderzoek en persoonlijke gebeurtenissen sprak mij erg aan.

Het persoonlijke verhaal van de auteur leest als een spannend jongensboek, terwijl het natuurlijk een serieuze strijd om vrijheid is die beschreven wordt en misschien wel een kwestie van leven of dood. Zijn familie gaat op de vlucht voor geweld naar een ander deel van Iran, waar ze niet bepaald welkom worden geheten. Om niet het leger in te hoeven vlucht de auteur uiteindelijk per boot en komt in Nederland terecht. Indirect van invloed hierop is een gruwelijke schietpartij in de Sinaï waarbij kinderen en volwassenen worden gedood door een Israëlische soldaat.

De auteur zoekt in dit boek uit hoe het gaat met de mensen die direct bij de aanslag betrokken zijn geweest en met de familie van de slachtoffers en dader. Ook onderzoekt hij zoveel mogelijk waarom en hoe de aanslag kon gebeuren en de politieke afwikkeling hiervan. Schokkend vond ik dat de dader als held werd gezien in Iran en er zelfs ziekenhuizen naar hem zijn vernoemd.

De gesprekken met de slachtoffers en daders zijn erg indrukwekkend. Hierdoor krijg je als lezer begrip voor beide families en besef je hoe wreed de aanslag en de manier waarop Egypte ermee omging is geweest.

Het boek eindigt met het opzoeken van zijn vrienden met wie hij destijds ontsnapt is uit Iran en hoe hij is opgevangen in Nederland. Het is een rijk en persoonlijk boek geworden dat laat zien hoe een politieke situatie verstrekkende gevolgen kan hebben voor mensen die er niets mee te maken hebben. Je wordt weer eens sterk doordrongen van het feit dat alles met elkaar samenhangt en dat elke gebeurtenis grote gevolgen kan hebben voor een mensenleven…
Dit boek heb ik gekregen van Atlas Contact om te recenseren.

Geschreven bij De aanslag die onze levens veranderde

Op 5 oktober 1985 schiet een Egyptische soldaat een tiental Israëlische toeristen neer in de Sinai. Zeven mensen, waaronder vier kinderen laten er het leven. Die ene aanslag verandert de levensloop van een toen 18-jarige Iraniër ingrijpend. De Egyptische en Israëlische protagonisten zijn zich tot kort voor het verschijnen van dit boek niet bewust van dit feit en hier schuilt ook het unieke van ‘de aanslag die onze levens veranderde’… Of hoe de minuscule luchtverplaatsing van een vlinder in de Sinaï Woestijn het leven van Bahram Sadeghi volkomen omgooit.

De bijna 13-jarige Sadeghi woont in de Iraanse grensstad Abadan, wanneer Irak het land binnenvalt. De vele olieraffinaderijen maken Abadan een gedroomd doelwit. Pas wanneer de raffinaderijen al enkele maanden smeulen en verschillende huizen het begeven na bombardementen, slaat de familie Sadeghi op de vlucht. Als vluchteling in eigen land krijgen ze het hard te verduren, nergens zijn ze welkom. Ze vinden uiteindelijk definitief onderdak in de havenstad Bandar Abbas. Bahram loopt er school en ondanks de oorlog bouwt het gezin een relatief stabiel leven uit.

Enkele jaren later, Sadeghi is inmiddels bijna 18 jaar, combineert hij school met een baantje in de haven. Een keuze hangt hem als een zwaard van Damocles boven het hoofd: binnenkort moet hij zich ofwel aanmelden voor legerdienst, ofwel slaagt hij erin zich in te schrijven voor de universiteit (zeer onwaarschijnlijk), ofwel ontvlucht hij het land. Die laatste optie lijkt hem lange tijd onmogelijk: geld voor een mensensmokkelaar is er niet en ook de juiste connecties ontbreken. Pas wanneer een collega in de haven hem aanraadt om samen met drie anderen als verstekeling aan boord te klimmen op een van de vele schepen, begint een onzeker avontuur. Ze bereiden hun vlucht meticuleus voor, verstoppen zich en vertrekken met het schip.

Het plan leek waterdicht, maar is het allerminst. Na amper drie dagen worden ze ontdekt. De furieuze kapitein sluit hen op en is categoriek: ze keren terug naar Iran en zullen overgeleverd worden aan de autoriteiten. Wanneer ze aanmeren in Egypte, proberen ze asiel aan te vragen. Tevergeefs. Een soldaat pleegde net een dodelijke aanslag in de Sinai-woestijn en vier vluchtelingen uit Iran, niet bepaald een bevriende natie, kunnen er niet bij. Er zit voor de kapitein niets anders op dan de verstekelingen mee te nemen naar Rotterdam, de uiteindelijke bestemming. Op de terugweg zullen ze worden overgedragen. In tussentijd worden ze opgesloten in een kajuit. Eens aangemeerd in Nederland weten ze op ingenieuze manier te ontsnappen. Hun asielaanvraag wordt er wel serieus genomen en krijgt er een positief gevolg.

Als uitloper gaat Sadeghi op zoek naar familieleden van slachtoffers en dader van de aanslag die zijn leven veranderde. Niet alle betrokkenen hebben echter zin om wonden uit het verleden open te rijten. Zelfs de drie kompanen waarmee hij de oversteek waagde lijken onherroepelijk veranderd…

‘De aanslag die onze levens veranderde’ is een bijzonder boek, het is deels biografie, deels vluchtelingenverhaal en deels een geschiedenisles.. Bahram Sadeghi zou je gemakkelijkheidshalve kunnen categoriseren als een man die de ‘European dream’ waarmaakte: een vluchteling die een succesvolle carrière uitbouwde in Europa, iets wat geen evidentie is. Het boek is echter veel meer dan dat. Het vlindereffect gebruiken als kapstok voor het verhaal is een ingenieuze vondst. Het opzoeken van de nietsvermoedende mede-protagonisten zorgt voor extra verhaal-elementen. Daar ligt echter ook de zwakte van het boek, want veel hebben die mensen niet te vertellen. Desalniettemin is ‘De aanslag die onze levens veranderde’ bijzonder toegankelijk door de korte hoofdstukken en het eenvoudige taalgebruik. Het verhaal is bovendien uniek en toont aan dat er soms gewoon toeval nodig is om het leven in een definitieve plooi te leggen.

Geschreven bij De aanslag die onze levens veranderde

De auteur, Bahram Sadeghi, was me nog niet bekend – en ook zijn werk niet - en zorgde er dus voor dat ik met een open blik dit boek kon lezen. In dit boek worden diverse onderwerpen behandeld, waaronder het zogenoemde Vlindereffect. Een mooie vergelijking die Sadeghi maakt met zijn ervaringen als vluchteling nadat hij een aanslag overleefde. Je blikt terug op de jeugd van de schrijver in Iran en over de oorlog die begon tussen Iran en Irak.
In het boek worden verslagen van gesprekken behandeld; de stemmen van andere overlevenden worden niet vergeten in dit verslag.
Al deze gebeurtenissen zetten je zelf ook aan het denken: hebben toevalligheden de loop van jouw leven niet ook veranderd? Zijn niet alle kleine handelingen het begin van het zogenoemde vlindereffect?
Ondanks het aangrijpende onderwerp en de verschillende kanten en verhalen die de schrijver belicht, was ik niet heel erg onder de indruk van de schrijfstijl. De taal kwam niet binnen en ik vond het zo nu en dan wat rommelig ogen. De inhoud van het verhaal was indrukwekkender dan de vorm.

Geschreven bij De aanslag die onze levens veranderde

De Aanslag die onze levens veranderde

Het boek verteld het verhaal van Bahram Sadeghi een in Iran geboren schrijver en journalist, hij vertelt zijn eigen verhaal, op basis van gebeurtenissen die buiten hem zelf stonden, maar wel van invloed waren op zijn hele verdere leven. Het verhaal begint als hij zelf 12 jaar oud is er de oorlog uitbreekt in Iran, in het gebied waar hij opgroeit, vanaf dan is hij op de vlucht eerst met familie, later op zichzelf. Hij gaat op onderzoek uit aan de hand van het “butterfly effect” deze theorie houdt in dat een slag van een vlinder in Brazilië uiteindelijk een Tsunami kan veroorzaken aan de andere kant van de wereld, één oorzaak heeft gevolg op gevolg op gevolg.
Bahram komt als verstekeling met 4 andere op een schip terecht op weg naar Egypte, maar door een aanslag aldaar precies op het moment dat hij daar heen vaart, voorkomt dat ze daar van boord gaan en zo komen ze uiteindelijk in de havens van Rotterdam terecht.
Bahram gaat op zoek naar het verhaal achter deze aanslag zowel vanuit de kant van de slachtoffers, maar ook vanuit de kant van de aanslagpleger, waarom deed hij het en wat heeft dat voor consequenties gehad voor hem persoonlijk gehad?
Zelf vond ik het deel van het vluchten van Barham in het begin van het boek en later op het schip, het meest indrukwekkende, want stel je voor je bent aan het begin van je puberteit, je moet alles achter je laten om te vluchten, wat neem je mee. De schrijver kijkt daar zelf op terug jaren later met de zin: “ ik kijk rond in mijn eigen huis, niet alleen in de woonkamer, maar ook in de keukenkastjes en op het balkon, en probeer te bedenken hoe het zou zijn als je alles moet achterlaten, behalve een tas met kleiding” Het achterhalen van de motieven van de aanslag op 5 oktober 1985 in Egypte vond ik het minste stuk, ik snap dat het van belang was voor de schrijver, maar hier ging hij in mijn mening te diep op in.
Het boek heeft zeer veel indruk gemaakt op mij, er is zoveel leed op de wereld er zijn zoveel vluchtelingen waar we geen weet van hebben hier in het westen. Ik raad iedereen aan om even stil te staan bij het feit dat we het hier zo goed hebben. Kijk even rond in je huis, naar je bezittingen en bedenk dat er mensen zijn die op dit moment de beslissing moeten nemen om maar met 1 tas te vluchten niet weten waarheen en niet weten waar ze uitkomen, afhankelijk zijn van vele factoren, waar ze geen invloed op hebben: het Butterfly effect. 4 sterren voor dit indrukwekkende verhaal. Dank club van echte lezers en Atlascontract voor het recensie-exemplaar.

Geschreven bij De aanslag die onze levens veranderde

De aanslag, die onze levens veranderde.
Bahram Sadeghi, ervaringsdeskundige uit Iran, nu woonachtig in Nederland maakt de lezer getuige van zijn vlucht per schip naar ons land. Tijdens zijn vlucht wordt hij niet toegelaten tot Egypte door een schiet incident dat kort daarvoor heeft plaats gevonden. In zijn boek ontrafelt hij het drama dat in de Sinaï woenstijn plaats vond en waardoor hij droomt over de onzekerheden en de risico' s, die hij liep als bootvluchteling om teruggestuurd te worden en in de gevangenis te komen. Het boek leest als een filmverslag van zijn gevaarlijke reis en het schietincident. Een reis, die helaas velen maken voor hun veilgheid en betere leefomstandigheden. Het drukt de lezer op de feiten van het ontvluchten van je eigen land en het opbouwen van een leven in een vreemd land.

Geschreven bij De aanslag die onze levens veranderde

Het boek deed me denken aan die mooie film Babel, met Brad Pitt en Cate Blanchett. Deze 14-voudig genomineerde film laat zien hoe één gebeurtenis verschillende levens over de hele wereld voor altijd verandert.

Bahram's boek is een soort Babel, maar dan over zijn eigen leven en het leven van Ehud, Tali, Hafez en anderen. Levens die door éen gebeurtenis nooit meer hetzelfde zijn. Een verhaal over de dood, over angst en over het leven. Over pijn, verlies en eenzaamheid, en over keuzes maken, voor jezelf kiezen en vrijheid. Het heeft alles, maar het is niet zwaar. Het is zo menselijk en herkenbaar, terwijl het een verhaal verteld dat de meesten van ons nooit zullen meemaken.

Ik heb het boek in één ruk uitgelezen, kon het niet wegleggen. Het boek is zo spannend dat je je plas inhoudt en vergeet te eten, omdat je niet verder kan met je leven zonder te weten hoe het afloopt. Of het goedkomt. Ik heb enorm meegeleefd met Bahram en de andere hoofdpersonen.

Het boek is zo geschreven dat het voelt alsof je erbij bent. Ik vond het erg mooi en heftig tegelijkertijd. Confronterend, pijnlijk én hartverwarmend. Het heeft me aan het denken gezet en geïnspireerd.

Geschreven bij De aanslag die onze levens veranderde

Indrukwekkende spons van jeugdherinneringen in een verscheurd Iran, die de toen 18 jarige Bahram Sadeghi boven je uitknijpt.

1980: Met z’n twee oudere broers vond hij het fijn en veiliger buiten op de stoep te slapen, met alle bommen en raketten afgevuurd op zijn stad.

Weergaloos ooggetuigenverslag, zich de broers herinnerend hoe er toch bij zijn verjaardag traditioneel uitbundig voor hem gezongen werd, ook al kwamen z’n broers vermoeid van het front.