Malcolm McLaren Interviewed at The Eagle Gallery, London 1996

De Sex Pistols, Adam and the Ants, Bow Wow Wow,
Culture Club... Zonder Malcolm McLaren had het popgebeuren er heel wat minder kleurrijk
uitgezien. Deze 'entrepreneur extraordinaire' zet niet alleen bovengenoemde groepen in het
spoor maar gaat ook zelf fiks in de slag om de bestaande popcultuur met wat exotische elementen
te verrijken. Hij wordt geboren in '47 in de Londense wijk Stoke Newington. Zijn ouders zijn
gescheiden en zijn grootmoeder neemt zijn opvoeding ter hand. Hij zoekt het al vroeg in de
richting van de kunst met een zwak voor de vulgaire kant ervan. Gek van popmuziek, maar niet van
The Beatles, die hij niet stijlvol genoeg vindt. 'Ik was nooit enthousiast over de Engelse “way of
life”, ik wilde haar altijd aanvallen,' zal hij later verklaren, en: 'Beter gehaat dan gerespecteerd.'
Zijn ideeën lijken op die van de situationisten, die in navolging van de dadaïsten de Kunst van de
Provocatie in het vaandel voeren. Hij raakt bevriend met de grafische kunstenaar Jamie Reid met
wie hij in '68 naar Parijs gaat om de studentenrevolutie van nabij te beleven. Terug in Londen
begint hij met de voormalige onderwijzeres Vivienne Westwood een hippe kledingboetiek op de
Kings Road: Let It Rock (later: Sex, nog later: Seditionaries). De winkel wordt in de jaren '75-'77 het
centrum van een nieuwe generatie rebelse Engelse jeugd en staat aan de basis van de formatie
van de roemruchte Sex Pistols, die in '75 door McLaren worden opgezet, nadat deze als tijdelijk
manager van de New York Dolls de nodige inspiratie heeft opgedaan. Wanneer de glorie van de
Pistols tanende is, zet McLaren het filmproject The Great Rock 'n' Roll Swindle op, waarvoor hij
zelfs contact zoekt met de naar Brazilië ontsnapte Engelse bankrover Ronnie Biggs. Hij blijft
stunten, ook met zijn latere groepjes, die hij van een image en een muzikale stijl voorziet. Vanuit
Afrika haalt hij de Burundi-beat en andere jungle-ritmen, die ook centraal staan op Duck Rock, zijn
eigen debuut als zanger-componist. De plaat wordt geproduceerd door Trevor Horn en bevat de
hitsingles Buffalo Gals en Soweto, twee commerciële uitstapjes die vreemd contrasteren met de
rest van de elpee, waarop McLaren allerlei van Kwazululand tot het Andesgebergte bij elkaar
gejatte etnische ritmen verkoopt als opwindende soundtrack bij het ontwikkelen van een nieuwe
creatieve levensstijl. Horn over McLaren: 'Als je maar genoeg lef hebt, kun je alles maken.' En het
wordt nog gepikt ook: 'Cash from Chaos', om met McLaren zelf te spreken. In '84 doet McLaren
opnieuw van zich spreken met een single die geïnspireerd is op de opera Madame Butterfly van
Puccini. Mede door deze single, die vergezeld gaat van een uitermate sensuele videoclip vol
badende jonge nimfen, ontstaat er onder jongeren een sterke belangstelling voor opera. Fans is
een mini-elpee, gebaseerd op brieven van fans, die muzikaal niet erg overtuigt.

Bron:
OOR Popencyclopedie