Schaduwoorlog Uruzgan De rauwe werkelijkheid van de Nederlandse missie in Afghanistan

Goed leesbaar boek die de rauwe werkelijkheid van militair optreden in Uruzgan laat zien. Vooral de beschrijving welke gevolgen politieke belangen voor de soldaat op de grond hebben, zijn zeer interessant en tegelijk pijnlijk. Als battlegroup veteraan ben ik blij dat dit boek is geschreven, al is het maar voor de achterban van veteranen.

Schaduwoorlog Uruzgan is de geschiedschrijving van de grootste militaire inzet van Nederland sinds Korea.
We kwamen er achter dat het ondanks de bezwerende woorden van parlement en regering niet ging om de bouw van bruggen en scholen maar gewoon een vechtmissie was.
Een vlot geschreven boek met kaarten en tijdlijn en verhelderende verklaring van de militaire afkortingen
Een aanrader over een onderschatte oorlog.

Een vijfsterrenboek voor wie wil weten wat wij in Afghanistan deden. Uit vele bronnen en interviews reconstrueren de schrijvers het verloop van de jarenlange missie tegen een vaak onzichtbare vijand: oorlog met een wederopbouwsaus. 'Schaduwoorlog Uruzgan' geeft je inzicht in de politieke en militaire besluitvorming op de hoogste niveaus en neemt je mee in het moedige optreden en de angstige realiteit van de militairen in actie. Met veel vaart geschreven. Informatief, onthullend, aangrijpend.

Ik heb mensen horen zeggen dat ‘op de fregatten van de marine na alle onderdelen van de krijgsmacht in Afghanistan ingezet zijn’ en dat ‘Uruzgan als periode bepalend is geweest voor een hele generatie militairen en de krijgswetenschappen’. Ook komt regelmatig boven dat er een diepe kloof gaapt tussen de politieke en rauwe militaire omgeving – en dat had dus ook gevolgen voor de beleving van de missie (2006-2010) in de samenleving.
Olof van Joolen en Silvan Schoonhoven, beiden Telegraaf-verslaggevers en auteurs van de eerdere boeken ‘Liggen blijven!’ en ‘Missie F-16’, waagden zich het afgelopen jaar aan het tijdperk-Uruzgan. ‘Schaduwoorlog Uruzgan’ gaat dus over een geheel afgesloten missie (voor de gehele NAVO sinds augustus 2021) die wel lang genoeg geleden is zodat betrokkenen erover kunnen vertellen. Emotioneel bedoel ik hier – op sommige zaken rust staatsgeheim zoals oud-commando Gijs Tuinman vertelt.

De auteurs zetten in 280 pagina’s uiteen hoe Nederland in Afghanistan verzeild raakte, hoe zo’n missie opgebouwd wordt en wat er achter de schermen aan besluitvorming plaatsvindt. Ze hebben zich hiervoor gebaseerd op het eigen journalistieke bezoek, vele geschreven bronnen waaronder ook wetenschappelijke onderzoeken en uiteraard op veel gesprekken. Dit alles in toegankelijke stijl zonder larmoyant te worden of vette koppen te willen maken.
Voor niet-Defensieingewijden staan er regelmatig kaartjes en achterin gelukkig een woordenlijst en tijdlijn. Want ook al wordt in het begin goed uitgelegd hoe de internationale politiek de missie heeft vormgegeven, het blijft ingewikkelde materie en afkortingen als OEF (Operation Enduring Freedom), ISAF (International Security Assistance Force) en PRT (Provinciaal Reconstructie Team) kunnen je wel eens duizelen.
Het boek volgt de missie chronologisch en markeert belangrijke gebeurtenissen op de tijdlijn. Daarom veel aandacht voor de slag om Chora, het dodelijke eigenvuurincident bij Kapcha As en een hoofdstuk over bermbommen/IED’s.
Tegelijk krijgen de meeste van de 25 Nederlandse doden een gezicht en een verhaal. In vergelijking met buitenlandse troepenmachten is het een relatief laag dodenaantal, maar het zijn toch 25 mannen die zich naar eer en geweten voor een andere samenleving in de strijd gestort hebben. Een strijd waarvan geleerd moet worden, zowel binnen Defensie als in de politiek. Eén simpel voorbeeld: Als patrouilles wekenlang in de provincie op pad moeten, kunnen ze moeilijk vers voedsel voor die tijd meenemen. Daarom krijgen ze geld om op de lokale markt eten te kopen. Dat is afgelopen zodra Den Haag erachter komt, want dat strookt niet met de westerse HACCP-regels. Ook moeten militairen in het begin materieel lenen van bondgenoten omdat het niet voorhanden is (heeft veel te maken met geldgebrek door de Defensiebegroting).

‘Schaduwoorlog Uruzgan’ haalt de missie voor veel mensen uit de schaduw en maakt het menselijk. Petje af! Om dit boek voor mezelf nog meer een gezicht te geven heb ik het project-handtekeningen verzamelen opgezet. Ik hoop in de komende tijd meer namen te verzamelen.

4,5 ster – in de wetenschap dat er nog veel meer te vertellen valt.

Echt een must om te lezen! Politiek beslissingen en een heel andere werkelijkheid vertelt door soldaten. Oorlog vs Opbouw missie…

Prima verslag van een belangrijke periode

Moet je hebben gelezen

Het is een fijn boek om te lezen en geeft een goed beeld over de missie. Ik vraag me echter af of alle gebruikte bronnen wel een objectief beeld schetsen. Het lijkt soms of de feitelijke situatie niet helemaal overeenkomt met sommige herinneringen van de bronnen. Misschien hadden de schrijvers hier wel wat meer aandacht aan mogen besteden ipv hier blind op varen.