Dat met Leo

Stefan Boonen heeft met zijn vele boeken voor jeugdige lezers al heel wat lof mogen oogsten en hij werkte ook al met een handvol diverse illustratoren samen om zijn schrijfsels van leuke prenten te voorzien. Onder de genre-noemer Graphic Novel, koos hij echter steevast voor een samenwerking met tekenaar Melvin, met als resultaat een reeks uitgaven met een heel eigen en herkenbare stijl. In die reeks graphic novels, vinden we ook “Dat met Leo” terug, een boek dat ons door uitgeverij De Eenhoorn werd aangeboden voor een kritische leesbeurt.

Eerlijk is eerlijk, de auteur ken ik dan wel van naam en vooral dan door de herkenbaarheid van de eigenzinnige covers van titels als “Max Halters” of “Hier waakt Oma”, maar een echte leeservaring met zijn uitgaves had ik helaas nog niet. Ik kan nu al stellen dat dat een groot gemis is geweest. “Dat met Leo” is op z’n zachtst gezegd origineel en eigenzinnig, maar ook wel uiterst geslaagd en gelaagd te noemen.

De verhaalopzet is heel eenvoudig, alhoewel de echte insteek pas vanaf zowat halverwege het boek naar voor wordt geschoven. De grote sterkte van deze uitgave, schuilt echter in de gelaagdheid die Boonen in de tekst verwerkt, zonder dat dit ook maar enigszins storend werkt bij een (voor)leesbeurt. De schrijver slaagt erin om letterlijke en figuurlijke gegevens woordelijk vorm te geven op een kinderlijk eenvoudige manier. Niet alleen beschrijvend worden de emoties en gedachten van het hoofdpersonage weergegeven, ook de manier waarop de woorden worden gebruikt, een korte herhaling, een weggelaten woord of een plotse onderbreking in de verhaallijn, ze hebben elk hun functie binnen het verhaal. En net dit gegeven zorgt ervoor dat een heel brede doelgroep kan genieten van een best onderhoudende leesbeurt.

Jonge lezertjes zullen vooral stilstaan bij het mysterieuze van het hele verhaal en het humoristisch-bizarre aan het gehele gebeuren, terwijl een iets ouder jeugd-publiek zichzelf dan weer zal herkennen (zij het niet letterlijk) in de belevenissen van Leo. Het boek vertelt een verhaal, dat meer is dan alleen het geschreven woord en blijk geeft van een grote diepgang. Ook als voorleesverhaal is “Dat met Leo” geslaagd, al lijkt het me moeilijk om bij een publiek van -6 jarigen het verhaal volledig tot zijn recht te laten komen. Het plot waagt zich aan tijdloze thematieken als verlies, rouw, vriendschap, verwondering en jezelf zijn en brengt die op zo’n tedere wijze, dat het niemand onberoerd zal laten.

Een graphic novel zou natuurlijk geen graphic novel zijn, als ook de illustrator niet zijn duit in het zakje deed en in “Dat met Leo” heeft tekenaar Melvin heel duidelijk zijn stempel op het eindproduct gedrukt. Niet alleen met een uiterst herkenbare en originele tekenstijl, maar tevens door het toepasselijke gebruik van bij momenten monochroom ogende pastelkleuren die waterverfgewijs op de illustraties werden aangebracht. Met regelmatig afgewisselde en originele bladspiegel, zorgt hij ervoor dat de reeds sterke tekstuele inhoud naar een nog hoger niveau wordt getild en een ware streling voor het oog is.

In het verhaal wordt regelmatig de link gelegd met een andere graphic novel van dit tweetal “Max Halters”, maar dat neemt niet weg dat “Dat met Leo” perfect op zich kan gelezen worden. Dit boek is er eentje met voor elke leeftijdsgroep wat lekkers, leuke tekeningen voor jong en oud, een mysterieus en licht humoristisch verhaal voor de jongere lezers en een fijne diepgang en gekunsteldheid voor een wat ouder publiek, van tiener tot volwassen lezer.