De kolibrie

Geschreven bij De kolibrie

Een hele mooie en mysterieuze cover. Mooie en aantrekkelijke kleuren. Er ligt een vrouw op de grond, uitgestrekt en eenzaam in een verlaten landschap. De horizon kleurt oranje en blauw, slecht weer op komst? De titel groot en wit, met kale takken erin verwerkt. Leuk gedaan. Naam van de schrijfster in metallic blauw. Past er goed bij. Bovenaan de cover staat: De Finse Queen of crime. Benieuwd of dit zo is!

Anna is een leuk hoofdpersonage, immigrante en jonge vrouw, op zoek naar de zin van het leven. Er is voor haar denk ik een goede rol weggelegd in een serie. Er zit ruim voldoende potentie in Anna om zich nog veel verder te kunnen ontwikkelen als politie agente maar ook zeker als jonge vrouw. Binnen het team zit ook nog veel groei mogelijkheden en ik vind de diversiteit die nu in het team aanwezig zijn erg goed. Sari is een gelukkig getrouwde vrouw met 2 kindjes, Rauno een niet zo gelukkig getrouwde man met 2 kindjes en Esko een norse oude zuiplap die niks van  'die nieuwe' moet hebben. Ik ben erg benieuwd hoe iedereen zich binnen dit team verder gaat ontwikkelen.

De beschrijvingen van het Finse landschap en de cultuur binnen Finland is erg goed beschreven. Een treffende, mooie beschrijving direct aan het begin van het boek:

Het was stil in het bos, dat als een groepje wilgen langs de rand van het zaagselpad begon. De schaduwen van de takken versmolten met de invallende schemering. De lichtgekleurde sportschoenen kwamen met een gedempte bons neer op het door zaagmeel gevormde hardlooptraject.

Je waant je direct in het bos en bedenkt wat er in dat bos staat te gebeuren.

Ook de verwerking van een wereldwijd probleem omtrent racisme en eerwraak wordt treffend in het boek beschreven. Er zijn delen in het boek verwerkt die geschreven zijn door het meisje Bihar. Zij heeft ’s nachts de politie gebeld om hulp. Het boek begint met een stuk van haar verhaal:

Die nacht trad Klaas Vaak op als handlanger van de Gestapo. Toen hij brrm brrm op weg ging om z’n ronde te doen, stopte hij de blauwe plunje in de was en trok ’n lange leren jas en glimmende laarzen aan; hij smeet me in de auto en bracht me weg. Zijn riem had zo’n snel openende gesp. Je raadt nooit waarom..

Het boek begint gelijk al goed met de moord op de hardloopster en het verhaal van Bihar. Het verhaal is onderhoudend en redelijk spannend opgebouwd. Naarmate het einde nadert wordt het steeds spannender met een verrassende ontknoping in beide verhaallijnen. Het boek is niet nagelbijtend spannend, maar zorgt er wel voor dat het de aandacht vasthoudt en dat je wil weten hoe het afloopt. De betekenis van de titel blijft heel lang een raadsel, maar wordt uiteindelijk toch duidelijk. Goed gevonden.

Kati heeft een onderhoudende en prettige schrijfstijl. Vlot en goed leesbaar. Behalve die Finse namen, straat/plaatsnamen en bepaalde Finse uitspraken die in het boek verwerkt zijn. Nog moeilijker uit te spreken dan de namen in Noorwegen of Zweden! Een verrassend en goed debuut. Een goed begin van een nieuwe serie die ik zeker ga volgen. Ik ben benieuwd naar het volgende deel met Anna in de hoofdrol!

Spanning: 3,5
Plot: 4
Leesplezier: 4  
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 3,5
Psychologie: 4

Hiermee behaalt Kati net aan 4 mooie sterren voor De kolibrie.

Geschreven bij De kolibrie

De kolibrie gaat over Anna Fekete, een jonge rechercheur, die in haar jeugd vanuit Joegoslavië gevlucht is naar Finland. Op haar eerste werkdag bij afdeling Geweldmisdrijven wordt Anna meteen geconfronteerd met twee grote zaken, een moord op een hardloopster en een Koerdisch meisje dat met de dood bedreigd is. Daarnaast maakt ze kennis met haar nieuwe collega’s en haar partner Esko, een man die niet van immigranten houdt en niet van de drank af kan blijven.

De twee grote zaken houden Anna en haar collega’s bezig, want na de moord op de eerste hardloopster volgen er meerdere slachtoffers die allen vermoord zijn met een jachtgeweer en in hun zak een ketting van een Azteekse god hebben. Lange tijd tasten de rechercheurs in het duister over wie de moordenaar is en zoeken ze in de verkeerde richting.

Kati Hiekkapelto wordt neergezet als de Finse Queen of Crime, wat zorgt voor hoge verwachtingen omdat de Scandinavische thrillers over het algemeen heel goed zijn. Ook De kolibrie is een sterke thriller en bevat uitgebreide en beeldende beschrijvingen, maar dit zorgt voor minder vaart in het verhaal. Door dit gebrek aan tempo in het boek, valt de spanning deels weg. Gelukkig zorgt een onverwacht eind ervoor dat het boek zeker de moeite waard is om te lezen.

De kolibrie wordt grotendeels verteld vanuit het perspectief van Anna, die opgaat in de politiezaken, maar zich ook buitengesloten voelt als immigrant en zorgen heeft om haar broer die niet goed kan integreren in de Finse maatschappij. Als lezer leer je Anna goed kennen en voel je haar strubbelingen. Naast het vertelperspectief van Anna zijn er ook gedeelten geschreven vanuit Bihar het Koerdische meisje, dit zijn mysterieuze hoofdstukken die je nieuwsgierig maken naar de uitkomst van haar verhaal.

In de Kolibrie draait het om de spanning rond de twee politiezaken, maar daarbuiten zet de schrijfster je aan het denken over de positie van vluchtelingen. Enerzijds hoe wij daar als Westerlingen mee omgaan, maar ook de verschillen bij de immigranten zelf.

Kati Hiekkapelto heeft met De kolibrie een mooi debuut neergezet. Ik ben erg benieuwd naar de volgende delen van deze serie over Anna Fekete.

Geschreven bij De kolibrie

'De kolibrie' van de Finse Kati Hiekkapelto is een boek waar velen reikhalzend naar uitkeken. Naast Matti Joensuu, Matti Rönkä en Leena Lehtolainen zijn er nauwelijks Finse thrillerauteurs die naar het Nederlands vertaald werden, en dat verklaart allicht (ten dele?) de interesse voor dit boek.

Hiekkapelto zou o.a. lesgeven aan immigranten, de daarbij opgedane kennis heeft ze in dit boek verwerkt. Daarnaast treedt deze mama van drie ook op met een punkband. Best verrassend dus die beslissing om een thriller te gaan schrijven.

'De kolibrie' is vrij traditioneel van opbouw : er wordt een moord gepleegd, daarna nog een paar, en een aantal rechercheurs proberen dader en motief te achterhalen. Daarnaast een tweede verhaallijn, minder uitgebreid maar misschien wel belangrijker qua boodschap. Verschillende thema's komen aan bod : eerwraak, racisme, overspel, ...

Hoofdpersonage is de nog vrij jonge Anna Fekete, behorend tot een Hongaarse minderheid in Servië, en sinds haar jeugd in Finland wonend. Niet de traditionele aan lager wal geraakte, aan de drank verslaafde mannelijke vijftiger dus. De situatie van Anna en haar broer Ákos wordt aangewend om cultuurverschillen aan te kaarten, om te tonen dat het voor buitenlanders niet altijd makkelijk is in een nieuw land te aarden. Wel wordt duidelijk gemaakt dat integratie heel wat makkelijker verloopt wanneer je de taal van je nieuwe vaderland goed begrijpt en spreekt.

Heel spannend wordt het boek nergens. Met name de eerste helft had wat meer peper en zout kunnen gebruiken. Later komen verschillende mogelijke daders in het vizier van rechercheur Anna en haar collega's en kan er naar een ontknoping toegewerkt worden. Een ontknoping die uiteindelijk toch wat tegenvalt. 'De kolilbrie' is best aangenaam om te lezen, maar niet heel verrassend qua plot. De Hongaarse en Servische ingrediënten zorgen ervoor dat het boek toch net boven de middelmaat uitstijgt.

Spanning 3, Plot 3, Leesplezier 4, Schrijfstijl 4, Originaliteit 3, Psychologie 3.

Afgelopen februari kwam in Finland al het tweede deel van deze nieuwe serie uit. Als nu maar genoeg mensen 'De kolibrie' in huis halen, dan mogen we allicht eind jaar de vertaling van dat tweede deel bij ons verwelkomen.

Geschreven bij De kolibrie

Dit boek bevat twee verhaallijnen. De moorden en de zaak rond Bihar.
Bihar vertelt haar verhaal in aparte hoofdstukken en dat is gedrukt in een ander lettertype. In deze hoofdstukken wordt veelvuldig gebruik gemaakt van afkappingstekens. Dat vond ik in het begin nogal storend. Ik denk dat de auteur op die manier wil aantonen dat Bihar nog niet volledig de Finse taal machtig is.
Anna is op haar tiende naar Finland gekomen. Ze is als kind gevlucht uit Joegoslavië en woont nu al twintig jaar in Finland. Ondanks dat ze goed geïntegreerd is in de Finse samenleving, vecht ze nog steeds met haar demonen uit het verleden. Sinds haar middelbare school is ze begonnen met hardlopen om haar paniekstoornissen te verhelpen en de stress van zich af te zetten.
De auteur heeft echt haar best gedaan om alle personages uit te diepen en zeker Anna. Ze toont aan hoe Anna in Finland is terecht gekomen en hoe hard ze heeft moeten knokken (en nog steeds) om de Finnen aan te tonen dat ze wel degelijk de taal en hun gebruiken machtig is. Anna heeft het bij wijlen erg moeilijk en dat is mooi weergegeven in het boek.
Kati heeft les gegeven aan immigranten en dat wordt zeer duidelijk als je het boek leest. Hoe deze mensen moeten vechten tegen de vooroordelen en hoe deze asielzoekers hun plaats moeten vinden in de Finse maatschappij. Zo heb je bv. een doktersdiploma in het land van afkomst maar in Finland heeft dat dan geen enkele betekenis. Het is een constant gevecht tussen aanpassen en heimwee hebben naar je vaderland.
Waar ik me enigszins aan irriteerde waren de vreemde woorden (Servisch?) die werden gebruikt als ze in haar binnenste dacht of ruzie had met haar broer of andere bekenden. Je weet niet wat het betekent en op den duur las ik er gewoon overheen.
Ik heb al veel boeken gelezen van Scandinavische auteurs maar dit is mijn eerste boek dat ik lees van een Finse auteur en ik moest toch eventjes gewoon worden aan de namen in het boek.

Het is al bij al een aangenaam debuut. Heel erg spannend wordt het niet en dit mede omdat Kati zoveel info geeft over de personages en de Finse maatschappij. Ik vond de ene plot niet zo verrassend maar de andere wel. Dit gaf me een goed gevoel op het einde van het boek. Je komt uiteindelijk ook te weten wat de titel van het boek is en die vond ik ook goed gevonden.
Ik hoop dat dit een serie gaat worden en dat we nog meer te lezen kunnen krijgen van deze Finse auteur. De personages kennen we nu al goed genoeg dus hoop ik in een volgend boek wat meer spanning te krijgen.
Ik geef dit boek 3 sterren

Geschreven bij De kolibrie

Kati Hiekkapelto (1970) is afkomstig uit Oulu, een stad in het noordwesten van Finland. Ze is opgeleid tot remedial teacher en heeft lesgegeven aan immigranten. Als ze niet schrijft, treedt ze op met haar punkband Parrakas nainen (Vrouw met baard). 'De kolibrie' is haar debuut.

Anna Fekete begint net met haar baan als politierechercheur. In plaats van een rustig begin komt ze meteen middenin een moordonderzoek terecht. Een jonge vrouw wordt in het bos gevonden, ze is vermoord. De dader heeft een hagelgeweer gebruikt. Haar partner Esko maakt het Anna niet makkelijk, hij is nogal racistisch. Anna is van oorsprong geen Finse, als kind is ze van Joegoslavië naar Finland gevlucht. Het klikt totaal niet met Esko, en dit zorgt ervoor dat het onderzoek niet soepel verloopt. Naast het moordonderzoek maakt Anna zich zorgen over het Koerdische meisje Bihar. Het meisje heeft contact opgenomen met de politie, dit uit angst voor eerwraak. Maar tijdens de verhoren klapt het meisje totaal dicht. Anna wil het meisje helpen, maar ze weet nog niet hoe.

Kati Hiekkapelto wordt de Finse queen of crime genoemd. Dit schept de nodige verwachtingen en maakt nieuwsgierig naar dit debuut.

‘Die nacht trad Klaas Vaak op als handlanger van de Gestapo. Toen hij brrm brrm op weg ging om z’n ronde te doen, stopte hij de blauwe plunje in de was en trok ’n lange leren jas en glimmende laarzen aan; hij smeet me in de auto en bracht me weg.’

Met bovenstaande zin start het verhaal. Een verhaallijn gedrukt in een afwijkend lettertype vergeleken bij de rest van het boek. Het is nog niet duidelijk wie hier aan het woord is, maar het klinkt wel veelbelovend. Dit personage zal nog vaker aan het woord zijn en langzamerhand zullen we erachter komen met wie we hier te maken hebben. 'De kolibrie' bestaat uit 41 korte hoofdstukken en het verhaal speelt zich af in een tijdsbestek van vier maanden. Uitgebreide beschrijvingen en een beeldende schrijfstijl zorgen ervoor dat je als lezer een helder beeld voor ogen krijgt. Zelf houd ik hier wel van, maar ik houd ook van thrillers waar vaart in zit en dat miste ik in dit boek. De spanning bleef ruime tijd achterwege, maar de uitwerking naar een verrassend plot maakte weer veel goed.

‘De gebeurtenissen brachten in haar iets anders naar boven dan angst: vage herinneringen, en het vergde al haar krachten om die af te weren.’

Juist de opvallende personages maakten dat het verhaal mij bleef boeien. Vooral Anna, die zich door haar afkomst buitengesloten voelt. Haar verleden heeft nog steeds een grote invloed op haar leven nu en door de manier dat zij hier mee om gaat zorgt ervoor dat je bewondering krijgt voor deze vrouw. Je leert haar sterke kanten kennen, maar ook haar zwakheden komen duidelijk aan bod. Wat vooral goed voelbaar is gemaakt door de auteur is de eenzaamheid van Anna. Wat het boek ook interessant maakt zijn de actuele thema’s die de auteur door het verhaal heeft verweven die een uiteenlopende kijk geven op diverse problematiek.

'De kolibrie' vormt het begin van een nieuwe thrillerserie en Anna is een personage dat nog heel veel groei in zich heeft. Ondanks dat ik dit boek een bepaalde spanning miste en het niet helemaal aan mijn verwachtingen heeft voldaan, ben ik toch zeer benieuwd naar de verdere ontwikkeling van dit personage en zie uit naar een volgend boek.

Geschreven bij De kolibrie

De Kolibrie is een aanrader voor liefhebbers van literaire thrillers. Geen zinderende actiethriller dat van het begin tot het eind een achtbaan is, maar een thriller met verschillende verhaallijnen. Thema's als eerwraak, racisme, jaloezie en overspel passeren de revue, maar ook de hoe moeilijk het voor een immigrant is om te aarden in een land met een totaal andere cultuur. Mooie omschrijvingen en soms poëtisch. Echter geen saaie schrijfstijl, maar een vertelstijl dat je meeneemt in het verhaal. 

De hoofdzaak is de moord op een jonge hardloopster. Rechercheur Anna Fekete, zelf een actieve hardloopster begint na de politieacademie bij het korps in de stad waar ze is opgegroeid na haar 10e. Ze is uit Servië gevlucht met haar familie en als enige ingeburgerd in het verre Finland. Toch wordt ze niet warm onthaald door haar nieuwe partner Esko, een man met een nors karakter en een groot alcoholprobleem. Ze mag zich direct samen met haar team storten op de zaak van het vermoorde meisje. Maar niet alleen deze zaak heeft haar aandacht. Ook de zaak van de 18 jarige Koerdische Bihar heeft haar aandacht. Deze belt het alarmnummer met het verhaal dat ze bang is vermoord te worden door haar vader. Alleen ontkent zij dit tijdens het verhoor. Het laat Anna niet los.. Maar wanneer er een tweede hardloper wordt vermoord op dezelfde plek en deze net als het eerste slachtoffer een azteeks amulet bij zich draagt, wordt de zaak ingewikkelder. Tel daar enge smsjes aan het adres van Anna en de verwarring is compleet.

Het verhaal telt vele personages met elk een belangrijke rol. Toch vond ik het goed te volgen. De hoofdstukken zijn niet te lang, de verhaallijnen bleven mij boeien en niets was in mijn ogen voorspelbaar te noemen. Er werd regelmatig humor gebruikt. Wat ik goed vond is dat ze elke personage zijn/ haar eigen taalgebruik gaf. Vooral te merken bij de familie van Bihar en haar communicatie met haar eigen familie. Er werd ook Hongaars (taal bevolkingsgroep in Noord Servië) gebruikt. Vond dit zeker een goede toevoeging en niet hinderlijk. In een interview kwam terug dat Kati zelf immigrante is en hierdoor ervaringsdeskundige is. Dit was goed te merken in haar verhaal. Ik ga deze auteur zeker volgen.