Erfenis van de botten Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Erfenis van de botten

Met het uitbrengen van “Beschermengel” van Dolores Redondo in 2017 deed uitgever Xander een gouden greep. Het is een intrigerende thriller met als belangrijkste personage hoofdinspecteur Amaia Salazar, een daadkrachtige en interessante rechercheur. Het boek kreeg vier stralende sterren.

Recentelijk verscheen het tweede deel rond Amaia met de enigszins wonderlijk aandoende titel “Erfenis van de botten”.
In de proloog wordt direct de toon gezet met de brute schending van een babylijkje in een grafje. Pas veel later in het boek blijkt de betekenis van deze afschuwelijke scène.
Er vindt in Pamplona en omgeving een serie raadselachtige moorden plaats. Ze worden opmerkelijk genoeg snel gevolgd door zelfmoorden van de daders die een merkwaardig patroon vertonen. Bij elke zelfmoord wordt eenzelfde aanwijzing achtergelaten die voorgeprogrammeerd lijkt.

Hoofdinspecteur Amaia Salazar is aan het begin van het verhaal hoogzwanger en bevalt van zoontje Ibai. Zij en haar man James Wexford hebben het er heel druk mee maar Amaia wil zo snel mogelijk weer aan het werk. Het combineren van werken en het geven van borstvoeding blijkt gecompliceerd maar met veel inspanning lukt het een tijdlang. James krijgt daardoor soms minder aandacht.
Rond de moorden en zelfmoorden ontwikkelt zich een ingewikkelde plot. De ontheiliging van een kerk in Arizkun wordt onderdeel van de puzzel.
Diverse gebeurtenissen houden de rechercheurs intensief bezig. Tussendoor is er ook nog een lastige affaire met de in “Beschermengel” geschorste arrogante en subversieve inspecteur Fermin Montes, en met de in de richting van Amaia hinderlijk opdringerige onderzoeksrechter Markina.
Diverse uit het vorige boek bekende personen verschijnen weer ten tonele, zoals familieleden van Amaia, collega-rechercheurs en de gehuwde forensisch onderzoekers Dr. González en Dr. Takchenko. De loyale onderinspecteur Jonan Etxaide verwerft intussen met zijn grote inzet in het onderzoek de meeste sympathie van de lezer.
De afloop van het verhaal is tamelijk bizar, onder meer vanwege de opmerkelijke rol van een van de belangrijke personages.

Dolores Redondo heeft een vloeiende schrijfstijl. Met krachtige zinnen schetst ze in een mum van tijd een fraai en bloemrijk beeld van de bijzondere sfeer in de dorpjes in de Pyreneeën waar het verhaal zich afspeelt.
De plot van het verhaal is tamelijk complex. Het voorgevoel van de lezer over de persoon van de dader dat overigens vrij laat ontstaat, lijkt lange tijd juist doch op het laatste moment komt er een element in het spel waardoor alles nét weer iets anders is. De samenhang in de plot is knap geconstrueerd en de ontknoping is zonder meer intrigerend.

Er zijn echter twee punten van kritiek die de waardering van het boek enigszins onder druk zetten.
De plot is tot op zekere hoogte wel erg vérgezocht. Psychopaten zijn er natuurlijk helaas in deze wereld in talloze verschijningsvormen, maar de daden van de uiteindelijke kwade genius zijn wel heel bijzonder en extreem uitdagend in de richting van Amaia. De geloofwaardigheid staat daardoor enigszins onder druk.
Voorts is er onevenredig veel aandacht in het eerste deel van het verhaal voor het leventje van de kleine Ibai. Veel later in het verhaal blijkt weliswaar dat de schrijfster daar een bedoeling mee had, maar op sommige momenten is de balans een beetje zoek en lijkt het boek even meer en te veel op een feelgoodroman dan op een stevige thriller. Vanzelfsprekend zullen er zeker ook lezers zijn die deze “combinatie” juist heerlijk vinden …

Deze twee kritiekpunten op het verder overigens zeer lezenswaardige boek leiden tot een waardering van drie sterren, die nog altijd staan voor een “goed boek”.

Geschreven bij Erfenis van de botten

goed book, moet men hebben gelezen

Wat ik goed vind aan dit artikel: voordelige koop.