Het babyhuis Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. kinderen en ouders door oorlog en honger gescheiden

Geschreven bij Het Babyhuis

Wat een aangrijpend boek! Als moeder van een éénjarige kan ik me goed inleven in de angsten die de jonge moeders gehad moeten hebben tijden de Hongerwinter. Kan ik mijn kindje wel eten geven? Dus laat ik het maar meegeven met een transport de stad uit, naar het platteland, in de hoop dat mijn kind overleeft. Ze wisten niet aan wie ze hun kind toevertrouwden, maar het is mooi te lezen hoe goed de dames van Het babyhuis de kinderen verzorgd hebben. Wat ook heel interessant is, is om te lezen hoe het de baby's van toen vergaan is in de rest van hun leven. Echt een aanrader, zeker voor de lezers van Het pauperparadijs, Sonny Boy en Het zwijgen van Maria Zachea.

Geschreven bij Het Babyhuis

Een boek dat meer vertelt dan alleen het verhaal van dit specifieke babyhuis. Onderzoeken worden aangehaald over wat het met kinderen/gezinnen doet wanneer een kind op zo'n jonge leeftijd voor een lange tijd niet thuis is. Dergelijke achtergrond verhalen worden afgewisselend met hoofdstukken over de 13 babies uit dit Babyhuis in Groningen. De schrijfster heeft de nog levende 'babies' opgezocht en in prettig leesbare hoofdstukken beschreven hoe de rest van hun leven verlopen is. Ook kort iets over de achtergrond van de ouders van deze babies en de rest van hun familie, om het plaatje compleet te maken. Ook de babies die bij het schrijven van dit boek niet meer leefden krijgen wel hun eigen hoofdstuk waarin broers en zussen over het leven van deze persoon vertellen. Opvallend is dat de familiebanden bij veel van deze kinderen nooit meer goed zijn gekomen, of misschien nooit goed zijn geweest. In ieder geval een leuk en interessant boek voor iedereen met interesse in WO2. De hoofdstukken zijn redelijk kort en prettig geschreven waardoor het boek zo uit is.

Geschreven bij Het Babyhuis

In het Babyhuis vertelt Liefke Knol het verhaal van dertien kinderen die in de hongerwinter van Amsterdam naar Groningen werden gebracht en daar door de goede verzorging overleefden.
Ze werden verzorgd door vier jonge vrouwen,soms ook bijgestaan door stagières.
Na de oorlog gingen de kinderen terug naar hun ouders.
In persoonlijke gesprekken met de baby’s van toen ontdekte Liefke Knol de impact van de scheiding tussen de kinderen en hun ouders.
Het was ook niet niks dat de ouders hun kinderen aan wildvreemde mensen meegaven,niet wetende of ze hen ooit terug zouden zien.
Sommige gezinnen gaven soms zelfs meerdere kinderen mee,zodat ze niet van honger omkwamen.
Het is een indrukwekkend boek met orginele brieven en foto’s ,het boek geeft goed weer hoe moeilijk de mensen in het westen het hadden,honger en kou.