Het einde van de dood

Aan het einde van Het Donkere Woud (deel 2 van de trilogie) lazen we hoe Luo Ji de aanvalsvloot van Trisolaris tegen wist te houden, en leken de Aarde, het zonnestelsel en de mensheid gered. Het Einde van de Dood laat ons zien dat niets minder waar is, en het heelal vol onvermoede gevaren zit, en hoofdpersoon Cheng Xin moet ze stuk voor stuk onder ogen zien.

Tijdens het lezen van het boek viel ik van de ene verbazing in de andere vanwege de bijna grenzeloze fantasie waarover Cixin Liu blijkt te beschikken. Tegelijk dacht ik ook vaak: het woord 'fantasie' is hier niet op zijn plaats. Fantasie associeer ik met werken als In de Ban van de Ring, Harry Potter of De Donkere Toren. Stuk voor stuk spectaculaire werken die zich in een compleet uitgedacht universum afspelen, maar waarvan we toch weten dat het inderdaad allemaal fantasie is. De trilogie van Cixin Liu daarentegen speelt zich af in ons eigen, echte universum, en hij weet zo ragfijn voort te borduren op bestaande technologische ontwikkelingen dat je geen moment twijfelt aan de haalbaarheid van zaken. Concepten als ondergrondse steden, permanente bewoning van de ruimte, fusie-aandrijving, hibernatie en zelfs de ruimtelift, zijn allemaal concepten waarover echte geleerden al lang echte ideeën hebben. In Het Einde van de Dood worden deze ontwikkelingen weliswaar tot soms schier ondenkbare proporties doorontwikkeld, maar dan nog had ik nergens het idee dat de schrijver onzin aan het verkondigen is.

De technologische ontwikkelingen die Liu beschrijft, vereisen wel dat je als lezer je hoofd erbij houdt, en daarbij komt enig wetenschappelijk inzicht en kennis van natuurkundige, wiskundige en astronomische begrippen wel handig van pas.

De tijdlijn in dit boek is nog vele malen langer dan die in Het Donkere Woud. Het boek begint met een fragment uit 1453 van onze jaartelling, en ht einde van het boek valt letterlijk samen met het einde der tijden; er worden dus miljoenen jaren overspannen.

Net als in deel 1 en 2 zien we ook in deel 3 nergens heel uitgewerkte of diepgaande karakters. Hoofdpersoon Cheng Xin komt er dan nog relatief goed vanaf, zeker in vergelijking met karakters uit de eerdere delen. Maar ook hier stoort dat niet; de karakters zijn vooral degenen die het verhaal beleven, niet zozeer degenen die het verhaal vormen.

Het is een absolute must om eerst deel 1 en 2 te lezen om het verhaal goed te begrijpen, en de bijna 800 pagina's die deel 3 hier aan toevoegt, maken de inspanning dubbel en dwars waard!

De pluspunten van dit boek vind ik: spannend, fantasierijk
Maar wat ik jammer vind: moeilijk/Ingewikkeld

Twee pluspunten: spannend en fantasierijk.

SF 1ste Categorie. De 3 delen zijn omslachtig maar je bent er van begin in opgeslorpt.
Aanrader voor de gebeten lezer.