Ik ga leven Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Los van de inhoudelijke en politieke beoordeling van dit boek, en of men het eens is met wat erin verwoord is, is dit een typisch uniek soort literatuur wat onstaat op een (tijdelijk) spanningsveld tussen culturen of groepen. De weergave is werkelijk uniek, anekdotes uit het echte leven worden afgewisseld met politieke, filosofische, historische en psychologische beschouwingen, beiden prachtig verwoord en inhoudelijk sterk. Het boek staat voor mij op eenzame hoogte met toppers in de wereldliteratuur (deed me qua stijl toch beetje denken aan Houellebecq) , omdat het op het niveau van de taal ook zeer scherp, mooi en kunstig verwoord is - al ben je het met niet van haar eens is het nog een feest om te lezen.

Mooi geschreven boek, bij vlagen ook hilarisch, maar vooral ontzettend eerlijk weergegeven in welke pijnlijke en benarde positie ze zit.
Een herkenbare positie voor verlichte denkers in een bekrompen omgeving. Ongeacht vanuit welke culturele of religieuze achtergrond men afkomstig is, kan men dan raakvlakken vinden in de omschreven frustratie dan wel verwondering.
De woorden van Lale zijn spot on m.b.t. het gebrek aan logica, de hypocrisie, de ongelijkheid etc.

Daarnaast getuigt het boek van enorm veel moed van de schrijfster, die ongetwijfeld veel negativiteit op zich af krijgt. Ik wens die negatieve mensen wijsheid toe. Bovenal wens ik Lale veel sterkte en kracht om met haar familie en de negatieve reacties te dealen. Ik kijk uit naar haar volgende kunstwerken.

Schitterend en verontrustend. Verplicht leesvoer voor hen die denken dat ze een gemeenschap helpen door zaken niet te bespreken. Hopelijk draagt het bij aan de noodzakelijke verandering van de verstikkende eercultuur en de emancipatie van de islamitische vrouw.

Indrukwekkend wat je leest. Als je ouders echt van je houden wordt je zo niet behandeld. Knap geschreven ook. Je ziet overigens aan de taalfouten dat de negatieve reviews direct uit deze achterlijke cultuur komen.

Fascinerend, vlijmscherp en dapper. Absolute aanrader.

Geschreven bij Ik ga leven

Dit mag met recht het beste Nederlandse boek van 2021 worden genoemd. Veel respect voor deze jonge vrouw die haar ervaringen deelt en met de gevolgen daarvan moet leven. Desondanks houd ze haar rug recht. Aanrader voor iedereen die in een vergelijkbare situatie zit of meer kennis wil hebben van een wereld die voor ' de gemiddelde Nederlander ' verborgen is

Geschreven bij Ik ga leven

Een voortreffelijke voorlichting over hoe de immigratie in werkelijkheid functioneert in ons land. Petje af voor de moedige Lale Gül die ons lezers meeneemt in haar worsteling, om te kunnen leven in een vrij land, zoals het bedoeld is.

Het boek prijkte op alle lijstje en kwam zeker na de doodsbedreigingen die aan elke talkshowdesk besproken werden overal in het nieuws, je kon er bijna niet meer om heen. Al vanaf de verschijndatum interesseerde '' Ik ga leven'' mij al, zelf werk ik als taalcoach met vluchtelingen die overwegend uit het Midden-Oosten en Afghanistan komen. Het is een diverse groep islamieten die allemaal de gelijke regels handteren alleen de strengheid of die worden nageleefd verschilt enorm. Ik ging er dus redelijke objectief in omdat ik beide kanten van het geloof ken en ter voorbereiding voor het werk als begeleider van vluchteling de Nederlandse vertaling van de Koran kocht en met al langer in Nederland wonende moslims sprak.

Terug naar het boek dat in mijn ogen een goed beeld weergeeft hoe de strenge opvatting van het geloof een jonge vrouw in een tijd waarin alles zo is geëmancipeerd vasthoud. De weergave is werkelijk uniek, anekdotes uit het echte leven worden afgewisseld met politieke, filosofische, historische en psychologische beschouwingen, beiden prachtig verwoord en inhoudelijk sterk. Ik heb bewondering hoe een opschrijf gebied onervaren vrouw op deze manier een autobiografisch beeld neerzet, mede daardoor oordeel ik qua schrijfstijl minder streng.

Natuurlijk kleven aan elk boekje ook grote of verwaarloosbare minpunten, immers bestaat het perfecte boek niet al evenaren sommige schrijvers dat doel bijna, in mijn optiek is dat juist de belangrijkste motivatie van een schrijver: perfectie! Lale belicht in haar boek te weinig van de overtuiging en argumenten die haar ouders uitdragen, in enkele hoofdstukken schrijft ze teveel vanuit eigen perspectief en dat doet afbreuk aan haar werk. Maar overal een goed geschreven boek.

Als laatste wil ik over de negatieve reacties onder deze Bol.com pagina het volgende zeggen. Iedereen mag zijn eigen mening formuleren en zelf oordelen over de gebeurtenissen in het boek alleen dat sommige suggereren dat Lale aanzet tot Islamhaat vind ik een brug te ver. Ze toont haar opgekropte frustratie, lijkt me logisch, maar zet nergens aan tot welke vorm van haat of geweld dan ook. Anderen suggereren dat Lale het moderne Turkije afschildert als een middeleeuwse staat waar vrouwen onderdrukt worden en je geen vrije mening mag hebben. In mijn optiek is in het moderne Turkije de positite van vrouwen/persvrijheid zeker verbeterd maar is het zeker geen vrij land:

Erdogan trok een initiatiefwet om vrouwengeweld tegen te gaan in

Turkije kent hoge mishandeling cijfers waarbij mannen hun vrouwen mishandelen

Journalisten die kritisch publiceren over de regering van Erdogan worden veroordeeld voor het ondermijnen van de staat

Demonstraties tegen vrouwenmishandeling of de regering worden verboden

En als een lid van de oppositie wordt gekozen tot burgemeester van Istanboel zorgt Erdogan ervoor dat er opnieuw verkiezingen moet worden gehouden, als hij belangrijke plekken aan de oppositie dreigt te verliezen grijpt hij in!

Daarnaast werk ik met een gezin dat lid was van de Gulemin beweging die gevlucht zijn voor vervolging en levenslange gevangenisstraffen, vrijheid van de pers en de vrouwenrechten zijn zeker nog niet op een acceptabel niveau. Het is onrechtvaardig dat mensen op deze manier dus suggereren dat dit boek het moderne Turkije onderuit haalt!!!

Hoewel de beschreven problematiek bekend is, wilde ik het toch eens horen van iemand die het zelf meemaakte. Maar het woordgebruik in het boek maakte me het lezen tegen. Wanneer ze een groep leerlingen beschrijft die op schoolreis zijn, spreken ze alleen met elkaar in een platvloerse taal waarbij ze elkaar ook nog eens voortdurend naar beneden halen. Ook wanneer de hoofdpersoon de lezer een aantal zaken uitleg gebruikt ze daarbij volkomen onnodige scheldwoorden die geen doel dienen. Andere keren gebruikt ze enorm moeilijke woorden die ik moest opzoeken en die normale dagelijkse woorden als synoniem hadden, die ze kon gebruiken zodat de meeste mensen het zouden begrijpen. Wil ze hiermee bewijzen dat ze een grote woordenschat heeft terwijl ze met een taalachterstand begon? Kortom het taalgebruik dient het boek en verhaal niet. Het verhaal zelf is tragisch en de afloop teleurstellend, hoewel begrijpelijk. Je kunt mensen die helemaal vast zitten in hun geloof en vasthouden aan alle dogma’s en regels niet dwingen na te gaan denken.

Geschreven bij Ik ga leven

Ze zou niet misstaan als minister van integratie. Hoop dat ze een voorbeeld kan zijn voor meiden in dezelfde situatie.