Ik weet niet wat ik zeggen moet Hoe praat je over dood, verlies en rouw

Het is (nog) altijd een beladen onderwerp…de dood. De meeste mensen weten geen woorden te vinden wanneer het over de dood, rouw of verlies gaat. Met hun boek Ik weet niet wat ik zeggen moet helpen Overman en Bruntink daarmee. Middels tal van praktische tips laten zij je zien hoe je, op die momenten waarop je voorheen wellicht de woorden niet kon vinden, een ander kunt steunen en/of troosten.

Door hun aanpak en manier van schrijven, maken Overman en Bruntink Ik weet niet wat ik zeggen moet tot een persoonlijk document. Het is geen droge theorie over wat je moet doen in geval a of b, maar ze richten zich met raad en advies rechtstreeks tot hun lezers.

Een van de belangrijke pijlers in dit boek is toch wel dat verdriet er mag, nee moét zijn terwijl veel mensen geneigd zijn tot een ‘huil maar niet’ actie. Waarschijnlijk omdat dat hen zelf een ongemakkelijk gevoel geeft. Tijdens het lezen van dit unieke boek ontdek je overigens allerlei situaties waarin je zelf wel eens bent geplaatst. Heb jij gedaan wat Overman en Bruntink je adviseren te doen of juist het tegenovergestelde…?

“Ben je op bezoek bij iemand die ongeneeslijk ziek is, en hij vertelt je bijvoorbeeld hoe moeilijk het is om afscheid te nemen van zijn partner en kinderen, reageer dan niet met zinnen als ‘Ja, dat snap ik’ of ‘dat kan ik mij voorstellen’, want dat kan simpelweg niet. Jij hebt (waarschijnlijk) niet in dezelfde situatie gezeten, en mocht dat wel zo zijn: jij bent de ander niet. Dus je kúnt niet snappen, begrijpen of je voorstellen hoe de ander zich voelt. Wat je in plaats van begrip uiten kunt doen, is de ernst van de situatie erkennen door iets te zeggen als: ‘Wat moet dat zwaar zijn voor je’…….”

Kortom, Ik weet niet wat ik zeggen moet zou feitelijk door iedereen gelezen moeten worden! Als we allemaal zouden weten hoe we een ander een steuntje in de rug kunnen bieden ten tijde van verdriet, verlies of rouw, dan zou de wereld er al een heel stuk beter uitzien.

De auteurs
Mariska Overman en Rob Bruntink zijn de initiatiefnemers van Bureau MORBidee, dat als missie heeft de dood bespreekbaar te maken. Overman is van oorsprong docente levensbeschouwing en filosofie en auteur van de thrillerreeks rondom Isabel Dieudonné. Bruntink is journalist en auteur met specialisaties palliatieve zorg en uitvaartzorg. De twee zijn ook privé een koppel. Samen met hun twee kinderen wonen ze in Hengelo.

Uitvoering
Uitgeverij Ten Have
ISBN: 9789025909000 , 9789025908997
Paperback, 175 pagina’s

‘ Ik weet niet wat ik zeggen moet ‘

Het boek is uit.
Vol belangstelling heb ik dit boek gelezen.
De vlotte en persoonlijke schrijfstijl maakt dat het interessante boek lekker ‘weg’ leest.
Een boek die mijzelf aan het denken heeft gezet over situaties zoals ziek worden, welke keuzes maken, sterven, welke keuzes maken.
Een boek die zeer mooie tips geeft over hoe je gesprekken kan aangaan over de toch moeilijke onderwerpen zoals ziekte, sterven, onderwerpen waar wij liever niet mee bezig willen zijn.
De toon in het boek is niet betweterig of dwingend, de toon is behulpzaam, de toon geeft tips.
Ik vind het een mooi boek, een waardevol boek.
Een boek die ik erbij zou pakken op momenten wanneer dat nodig mocht zijn.
Ik vind dit boek dan ook zeker een aanrader!

Want wees eerlijk:
... soms weet je niet wat je zeggen moet...

Ik weet niet wat ik zeggen moet....van Mariska Overman en Rob Bruntink is een praktische gids met tips over hoe je om kunt gaan met de dood, verlies en rouw. Wat een bijzonder boek is het geworden! Vaak zijn dit soort gidsen een opsomming van feiten, waardoor het al gauw als saai bestempeld wordt, maar Ik weet niet wat ik zeggen moet... is absoluut geen standaard informatief boek. Mariska en Rob hebben er voor gekozen om zich echt tot de lezer te richten en dat maakt dat dit boek veel persoonlijker. Het mooie was dat ik tijdens het lezen als het ware een reis door het verleden maakte, doordat ik zoveel herkende. Er kwamen zelfs kleine dingetjes naar boven die ik vergeten was, maar die ik echt beschouwde als cadeautjes. Waar Overman en Bruntink heel sterk in zijn is het erkennen van het verdriet dat er MAG zijn rondom dood, verlies en rouw, waardoor het zelfs troostend voelde, iets wat ik als heel plezierig heb ervaren. Het boek bevat prachtige stappenplannen waar voor iedereen wel iets uit te halen is en die eigenlijk voor veel meer onderwerpen in te zetten zijn dan alleen bij dood, verlies en rouw. Kortom, dit is een boek dat nodig is, omdat iedereen te maken krijgt met dood, verlies en rouw en zovelen het nog steeds moeilijk vinden om daarmee om te gaan

Het leest fijn, tekkelt alle argumenten om vooral niets te doen en het er maar op aan te laten komen op een respectvolle wijze, met alle vrijheid zelf je weg er in te vinden om er actief mee bezig te zijn. Mooi werk.