In een groen knollenland Een schotschrift tegen de jacht

Dit boek zal een boel éénsterrenrecensies krijgen van het jagersfront, want Tak gaat er met gestrekt been in. Genadeloos legt ze de spins van de jagersvereniging ('zweten' gebruiken in plaats van 'bloeden' of 'ziek schieten' bijvoorbeeld, omdat dat beter klinkt dan de werkelijkheid) in kaart. Maar ook de lobby, de macht en de drogredenen van de jagers komen aan bod. Daarnaast is het een aanval op de provincie en overheid die de jagers carte blanche geven om te doen wat ze willen. Gelukkig is het niet één grote boze tirade, maar bevat het boek genoeg hilarische hoofdstukken.

Met overtuiging vijf sterren voor dit boek want Bibi Dumon Tak legt bloot wat er mis is in dit land mbt onze omgang met dieren. Het andere dier dat ten dienste van ons staat en dat we om het leven brengen wanneer het ons voor de voeten loopt, wanneer we het willen opeten of willen gebruiken voor andere doeleinden.
Op Vroege Vogels (31 oktober) ook een column van haar over samenleven. Net zo sterk als het boek.

Prachtig boek! Geschreven met verstand van zaken. Een hele duidelijke uitleg over de vreselijke schade die de jacht aan de natuur aanricht.
Het laat perfect zien hoe kwalijk het is dat ambtenaren t/m ministers geen verstand van zaken hebben en o.a. daardoor zo makkelijk meegaan met de lobbyisten.
Vriendjespolitiek is natuurlijk een bekende wat betreft jagen, en ook dat wordt goed beschreven. Door alle goed leesbare wetenswaardigheden heen maakt de hussel van sarcasme en humor het ondanks dat het onderwerp intens droevig is tot een prettig leesbaar boek.
De kletspraat van de jagersdie graag beweren dat “wildbeheer “ een ding is en wild diervriendelijk is, wordt met de grond gelijk gemaakt en dat is hard nodig, aangezien zij met een klein clubje extreem veel schade aanrichten en men het toelaat in de illusie dat dit ergens goed voor is.
De negatieve reacties op het boek, dat is wel extra leuk om in het boek dus te lezen hoe zij dat doen, komen hoofdzakelijk van het groepje liefhebbers zelf. Voor jacht is eigenbelang, tegen is in het belang van de natuur en na dit boek te hebben gelezen kun je dat ook aan doodwild liefhebbers goed uitleggen. Mooi is dat wat de schrijfster vertelt over de schade aan de natuur en het leed aan de dieren ook wetenschappelijk aantoonbaar is, iets wat de personen waar zij haar jacht op geopend heeft niet toe in staat zijn.

Aanrader! Een absolute must om te lezen en cadeau te geven als je voor natuur bent en anti onnodig dierenleed.

Goed boek en een aanrader! Hartelijk dank voor het schrijven van dit boek. Hier wordt weer eens blootgelegd hoe de PR machine van de machtige jachtlobby werkt. Voor mensen die zich er verder in willen verdiepen, verbaas u niet, verwonder u slechts.

Een boek wat iedereen zou moeten lezen. Verplicht schoolboek lijkt me.

Eerlijk en onthutsend boek over de onaantastbaarheid van jagers, de schade die ze aanrichten en de enorme lobby die erachter schuilgaat.

Geweldig boek, waarin de drogredenen die jagers gebruiken om de jacht op in het wild levende dieren te verdedigen, op humoristische wijze tegen het licht worden gehouden.

Zeer herkenbare inhoud. Aan de recensies van de jagers te lezen is de beschrijving van ‘analfabeten’ meer dan terecht. Bedankt om de realiteit te durven publiceren zoals die werkelijk is. Heerlijk om het maatschappelijk draagvlak van die cowboys te zien afbrokkelen. Bedankt Bibi. Een natuur kenner en liefhebber die helemaal klaar is met die prehistorische elite hobby.

In een groen knollenland. Een schotschrift tegen de jacht. Door: Bibi Dumon Tak.

Wat een boek, wat een vrouw!

Ik eet al jaren geen vlees meer, onze poezen komen uit het asiel en ik voeder de vogels en egel in onze tuin. U kan wel raden dat ik niet echt fan ben van de jacht. Om het zachtjes uit te drukken.

Hoewel ik geen fan ben wist ik er niet veel van. Dat is door dit boek veranderd, en niet in positieve zin. Wat een enge, louche, gemene, sekteachtige, subsidiegeldopslorpende bende is me dat. Langs de ene kant spreken ze van ‘het haas’ en ‘de konijn’, langs de andere kant noemen ze jacht beheer en als drijfjacht verboden wordt noemen ze het jacht met beperkte bewegingsvrijheid. Aan alles passen ze een mouw, ze draaien en kronkelen, lobbyen en passen zielige trucjes toe om dieren toch maar voor hun geweer te krijgen.

In een groen knollenland is (door de hardheid van het onderwerp) geen fijn boek om te lezen, gelukkig is daar de humoristische stijl (met de nodige vloeken en krachttermen) van Bibi om het boek te kunnen doorploeteren. Zij schrijft zoals niemand anders dat had kunnen doen: vlammend, vol juridische informatie, bloederig, bevlogen en gepassioneerd. Aan alles merk je hoe het haar raakt, en jij lezer, wordt mee geraakt.

De Nagekomen berichten op het einde van het boek brengen toch enkele lichtpuntjes, oef. Ik vraag me af of er een jager moedig genoeg is om dit schotschrift te durven lezen, desnoods met zijn ‘stoere camouflagepak’ aan. Waarschuwing aan die jager: tijdens het lezen uw wapen opbergen, opdat u het uit pure schaamte niet op u zelf zou gebruiken.

Hulde aan Bibi Dumon Tak!

Niets nieuws: jagers verschuilen zich al decennia achter de eufemistische betekenis van het woord 'wildbeheer' maar waar ze zich nooit achter kunnen verschuilen is het pure feit dat ze er genoegen in scheppen te jagen en te doden. Alle jacht is uiteindelijk voor 99% plezierjacht en ooh wat slaan ze elkaar graag op de schouders deze lieden van het jagersgilde. Het met geluidempers schieten maakt nog steeds een hels lawaai (120-130 dB > pijngrens) maar is bedoeld om het wild de oriëntatie te benemen te ontdekken van waar er op hen wordt geschoten. Deze jagers zijn in feite kleine jongens die zodra het gevaarlijk begint te worden direct het hazenpad kiezen. Ik heb ooit in mijn maglan tijd wel eens een spel met 4 jagers gespeeld: ze hadden tegen mij geen schijn van kans en zaten onder de virtuele schotwonden. Ze zijn geen knip voor hun neus waard wanneer ze ook maar enige serieuze tegenstand ondervinden en dat maakt dit jagersgilde ( de enkele oprechte en betrokken jagers uitgezonderd) dan ook tot een volk dat door Bibi Dumon Tak feilloos tot op het bot wordt gefileerd in haar schotschrift tegen de jacht. Dit boek zou zeker niet misstaan op de boekenlijsten van het middelbaar onderwijs en kan bijdragen in het neerhalen van valse symboliek die deze plezierjagers menen te moeten blijven uitdragen. Op RTV-NH hoor je tegenwoordig zelfs al stuitende radiospotjes verzorgd door het jagersgilde waarbij zij zich valselijk voor doen als de hoeders van de autobestuurders die op weg naar huis zijn naar hun fijne gezin........en daar ook veilig aankomen door het 'prachtige' werk van de jagers die overstekend wild tijdig doodschieten zodat de autobestuurders geen gevaar lopen een aanrijding te krijgen met een n.a.w. voor diezelfde jagersclub in paniek wegvluchtend hert, everzwijn of wolf. De wolf is inmiddels de grootste concurrent voor deze plezierjagers aan het worden en ze zullen niet schromen deze op onwettelijke wijze uit de weg te ruimen wanneer ze daar de gelegenheid toe krijgen. En dan heb je ook nog die jagers die met de door hen doodgeschoten dieren aan komen zetten en als trofee aanbieden aan buurman, kennis of familielid: "..vers uit de natuur....meer biologisch kan niet...eet smakelijk!"waarbij ze toch minimaal wel een applaus verwachten , stoer hun jagersjas losjes over de schouder gooiende in hun auto stappend ...het zit er weer op....de stoere jongens....en dan ook thuis misschien nog wel met veel achting onthaald. Helaas leven deze 'jongens' - want mannen zijn het niet bepaald (zie mijn eerdere maglan betoog) - in een fantasywereld waar de realiteit van modern natuurbeheer volledig aan voorbij lijkt te zijn gegaan. Ze nemen voor hun plezier het leven van dieren en denken dat vervolgens te kunnen verhullen met e.o.a. vorm van legitimatie welke ze bovendien door hun vele lobbyen bij de bestuurlijke politiek ook nog toebedeeld krijgen in het kader van 'verkeersveiligheid'.....en dàt in gebieden waar diezelfde bestuurlijke overheid het nalaat om strikt te handhaven op maximum snelheid op wegen door natuurgebieden. Bibi Dumon Tak...dank voor dit onthullende boek waarmee de huichelachtigheid van het jagersgilde stevig doch feitelijk aan de kaak wordt gesteld. De jagerslobby valt echter niet te onderschatten in de effectieve wijze waarop zij hun politieke vrienden nog steeds weten te beïnvloeden...maar hun macht is tanende en aan alles komt een eind. Óók aan de plezierjacht in Nederland. Tip aan het jagersgilde: zet jullie in tegen de onbegrensde vormen van stroperij die in de Nederlandse bossen plaatsvindt maar zijt gewaarschuwd: die stropersbendes schieten terug, deinzen niet terug om hard geweld toe te passen en zijn niet te vergelijken met de weerloze herten, everzwijnen, eenden, ganzen, konijnen, hazen waar jullie zo stoer op aan het schieten zijn. Jaag dus op de stropers en wordt zo een èchte man die risico durft te nemen wanneer het ook daadwerkelijk van je wordt gevraagd. Succès!