Lieverd, waarom?

De afgelopen weken stonden voor mij weer meer in het teken van wat ik met me mee draag, mee moet dragen door het lezen van dit boek.
Op onthutsende, serene, realistische wijze wordt beschreven hoe het is om een kind(eren) te moeten missen, na scheiding.
Het gaat over missen van mensen/kinderen die nog leven en bijna onverteerbaar is.
Het geeft een goed inzicht wat het met een mens doet en alles komt voorbij.
De verbazing, de wanhoop, de ontkenning, de frustratie, de onmacht.
Het (blijven) proberen het gesprek aan te gaan.
Maar... en dat is ook bijzonder, de liefde.
Waar loslaten een woord is wat alles kan inhouden en voor iedereen persoonlijk is, is juist de liefde het vasthouden in elk opzicht.
Ik heb meerdere ervaringen met mensen die hun (klein)kinderen niet zien en niet altijd positief.
Met veel haat, wrok, aangespannen rechtszaken, waarvan ik weet dat het de pijn is, het vechten tegen, de frustratie, het verdriet, gemis...het voorbijgaan van de tijd.
Binnen die sferen voelde ik me niet zo thuis overigens met begrip naar die mensen.
Met dit boek voelde ik dat wel een soort van thuiskomen.
Al is het vreemd om in dit geheel dat zo te benoemen, het klinkt zelfs wat cynisch, maar zo is het niet bedoeld, want het boek was voor mij voor een deel, met ook alle verschillen in ons leven, onze processen hierin, een soort van thuiskomen in hoe ik wil omgaan in het gemis van mijn (klein) kinderen.
De hoop lijkt te vervliegen met de jaren, maar sta er ook elke dag in een met rouw omkleedde hoop.
Het leven staat stil in het verdergaan.
Een soort van levenslang rouwen.
Het is een boek wat inzicht geeft, herkenning wellicht, meer begrip, of in ieder geval hoop ik pure aanname door derden, zonder steeds de ‘schuldvraag’ ter discussie te stellen, hoe complex dit probleem is.
Zelf ken ik het vanuit het kind en als (groot) ouder.
Zelfreflectie, dus je eigen rol onderzoeken, erkennen daarbij is van wezenlijk belang.
Dit alles komt in het boek duidelijk terug.
Ook hoe met de jaren je verwachtingen ‘moet’ bijstellen en het gevecht daarin ligt om de liefde te bewaren, de enigste verwachting overeind moet houden namelijk dat hoop mag blijven met de realiteit van misschien nooit meer zien en daarin proberen iets achter te laten ook onderdeel ervan is.
Zowel als toch met alle moeite en inspanning je eigen leven ook invulling te geven.

George Westerduin is in staat dit op een eigen, pure en eerlijke wijze weer te geven.
Met begrip en vooral liefde naar zijn kinderen en zelfs ook naar zijn ex-vrouw.
Een boek voor lotgenoten, maar ook voor alle mensen om hen heen, die hiermee leven, worstelen en proberen de liefde, begrip te bewaren veel inzicht kan geven.
Liefde overwint in die zin, dat het misschien niet de verwachting waar maakt dat alles wel goed komt, van een weerzien en/of hernieuwd contact maar wel de hoop daarop levend(ig) houdt.
In een leven wat doorgaat en ook voor altijd een tijd stil heeft gestaan en stil zal staan.

Review op "Lieverd waarom...?
Van George Westerduin

Het was één misstap, één blunder, met ongekende gevolgen. Een levenslange straf die ik steevast mensonterend noem.
George is daar open en eerlijk over. Hij had een kortstondige affaire met een veel jongere vrouw. En dat kostte hem niet alleen zijn huwelijk. Ook als ouder wordt hij buitengesloten.
Met dit boek legt George zijn kant van het verhaal vast zodat ook na zijn overlijden gezien en erkent kan worden dat zijn kinderen een buitengewoon toegewijde vader en opa hebben moeten missen door het beeld wat er over hem bestaat.
Hij beschrijft dit proces met bijvoeging van de diverse emails en apps die hij stuurde en waarop zelden antwoord kwam.
Omdat zijn verhaal ook mijn verhaal is raakt dit verhaal mij diep. En staande middenin de gemeenschap van buitengesloten ouders zie ik nog veel meer evenzo vreselijke verhalen de revue passeren. En daar heb ik een oneliner van gemaakt:
"De zwart gemaakte ouder is meestal een heel kleurrijk mens". En George, dat geldt zeker ook voor jou!

Wanneer je als vader in de zelfde situatie bent beland neemt dit boek je mee van het ene naar het andere herkenbare gevoel.