Loslaten Gedragen door de liefde

Na Schaduwkracht gelezen te hebben kon ik niet wachten op een nieuw boek van Linda. Wat een fijne schrijfwijze. Pakkend, humor, verdrietig maar bovenal zo mooi en realistisch. Een indrukwekkend verhaal, open en persoonlijk. Diep respect!

Het vervolg op het boek Schaduwkrscht waarin Linda haar autobiografische verhaal verteld over het krijgen van borstkanker en het plotseling overlijden van haar man. Dit tweede boek gaat verder waar schaduwkrscht stopte. De hilarische datingperikelen a la Bridget Jones slaan opeens om in een heftig vervolg als blijkt dat de kanker weer terug is en dit keer ongeneeslijk is. Het proces van loslaten van het leven wordt heel mooi beschreven door Linda, De struggles en de enorme kracht die ze ook dit keer weer beschrijft zijn inspirerend. Het verhaal is hartverscheurend en toch weet Linda overal een lichtpuntje te zien. Het heeft mij geleerd om zelf het heft in eigen handen te nemen en weer te genieten van de kleine dingen die zo vanzelfsprekend lijken maar dat zeker niet zijn. Niet alleen een prachtig boek om te lezen maar ook een prachtige boodschap die Linda door wil geven aan haar lezers.

Het boek is een vervolg op vorige inspirerende autobiografische roman van de Linda. Ongelofelijk wat Roos allemaal mee maakt. Het eerste deel is hilarisch. Hoe Linda het nieuwe daten verwoorden kan. De droge humor. Het tweede deel is liefdevol maar ook triest. Bij het eerste boek sluit je Roos in je hart. Met dit tweede boek nestelt Roos zich verder in je hart. Dat maakt het ook een verdrietig boek want wat wil je graag meer lezen van deze lieve dappere grappige Roos!

dan vier je het leven! Loslaten is de opvolger van Schaduwkracht en gaat over de liefde, kracht en strijd van de sterke en prachtige Roos. Na een tijdje van het geluk te hebben genoten slaat het noodlot ongenadig hard toe en krijgt ze te horen dat ze niet lang meer te leven heeft. De slachtofferrol is niets voor haar dus besluit Roos alles uit het (te korte) leven wat haar nog rest te halen. Ook dit boek in een middag uitgelezen, de schrijfstijl van Linda Elstrodt is heerlijk om weg te lezen.

Vanavond is het ongelooflijke gebeurd.

Al maanden lang kijk ik naar mijn boekenplank en denk dan "jou, jou en jou moet ik nog lezen". Om wat voor reden dan ook, het kwam er maar niet van.

Vandaag viel de nieuwe autobiografische roman 'Loslaten' van Linda Elstrodt op de mat. Uiteraard was ik op hoogte van haar verhaal, tenminste... dat dacht ik.

Ik heb het werkelijk met een brok in mijn keel en later met vochtige ogen in een keer uitgelezen.

Wat een diep respect roept dit op. Wat een mindset. Omdat ik je echt adviseer het te lezen zal ik geen inhoudelijke reactie geven om niets van het verhaal weg te geven.

Om persoonlijke redenen die ik nog voor mezelf hou, gieren de geschreven woorden door mijn hoofd.

Lieve Linda, heb maar een vraag als troost, "mag ik in je bubbel?"

Een mooi boek geschreven door Linda, een lach een traan net zo als het echte leven. Ik hen dit in 1 keer uitgelezen.
Lieve Linda dank je wel x

Ontroerend, humoristisch, schokkend, oneerlijk en liefdevol.. alles tegelijk is het tweede boek van linda Elstrodt.
Hoe laat je het leven los? Een vraag die niet met een antwoord te vatten is. Maar Linda neemt je mee in haar zoektocht. En als lezers kun je het boek niet wegleggen.

Als lezer leef je mee met de doldwaze avonturen van Roos die na het overlijden van haar man weer aan het daten is. Na heel wat dates -soms hilarisch, soms ronduit creepy-, komt Roos de tweede grote liefde van haar leven tegen.
Met Wouter en hun samengestelde gezin gaat zij een glanzende toekomst tegemoet. Ze verheugt zich erop om samen oud te worden en als 80-jarigen op een bankje in de zon te zitten. Maar dan slaat het noodlot voor de derde keer toe in het leven van Roos. Na haar borstkankerdiagnose en het plotselinge overlijden van haar man hoort Roos dat ze niet meer beter kan worden, omdat na acht jaar haar borstkanker uitgezaaid blijkt te zijn.
We mogen als lezers meekijken in het hoofd van Roos, met haar verdriet, haar twijfels en haar vastbeslotenheid om ook nu alles uit het leven te halen. Het doet pijn om te beseffen dat de roman autobiografisch is.
Linda Elstrodt laat een bijzonder document achter dat de lezer inspireert om het leven met volle overgave te leven. <3

Als vervolg op Schaduwkracht geschreven. En wederom word je gegrepen door het verhaal van Roos. Aan de hand van alle gebeurtenissen neemt Roos je mee in haar wereld, ervaringen en gedachten op humorvolle en scherpzinnige wijze. Maar op de achtergrond voel je continu het naderende einde. Dat maakt dat het verhaal extra bij je binnenkomt. Hartverscheurend maar ook hartverwarmend. Hoe Roos omgaat met al die verschrikkingen waar een ieder direct depressief van zou raken, viert zij het leven
In één ruk wil je het uitlezen en omdat het zo prettig geschreven is, lukt dat moeiteloos. Kortom een aanrader!

Het verhaal begint als een heerlijke feelgood roman. Roos krabbelt opnieuw op uit haar diepe put na het overlijden van haar man en slaat aan het daten. Wanneer ze denkt dat ze alles weer op de rit heeft en midden in haar vernieuwde leven zit, valt er wéér een bommetje.
Vanaf dit moment is het moeilijk om het boek weg te leggen. Je wil blijven lezen over hoe ze hiermee omgaat, hoe de omgeving hierop reageert, maar ook hoe ze alles beleeft midden in de coronacrisis. Dit maakt het verhaal nog veel heftiger. Ze staat mentaal nog midden in het leven en door de Covid 19 crisis wordt haar bucketlist wel heel klein. Ondanks dat gaat ze hier bijzonder goed mee om.

Vlot geschreven, sterke karakters, ik zal dit boek voor altijd in mijn hart mee dragen.