Zomerhuis met zwembad Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Zomerhuis Met Zwembad

Mijn vermoedens over het nieuwe boek van Herman Koch waren hoog. Dit komt natuurlijk door zijn succes werk: Het Diner. Gelukkig waren deze vermoedens enigszins juist. De schrijfstijl en sarcastische humor waren net als in Het diner uitstekend. Het boek begint meteen met een scherpe blik van de arts Marc Schlosser hoe hij tegen zijn patiënten aan kijkt. De openhartigheid van deze hoofdpersoon is erg groot. Soms zo groot dat je waarschijnlijk oncomfortabel wordt de volgende keer als je in de stoel bij je eigen huisarts zit. Marc lijkt een botte hork, gelukkig leren we een andere kant van dit personage kennen als er iets met een van zijn dochters gebeurt. Hij verdenkt een van zijn beroemde patiënten, de acteur Ralph Meier.

Het boek leest eenvoudig weg door het makkelijke taalgebruik. Als de lezer kennis heeft gemaakt met alle hoofdpersonen begint het echte verhaal, de vakantie in Frankrijk. De opbouw is langdradig, je bent al halverwege het boek voordat er echt wat gebeurt. Als het gezin Schlosser bij de familie van de acteur gaat kamperen komt er ook wat meer vaart in het verhaal. Er gebeuren meerdere opmerkelijke dingen tegelijk en Koch blijft elk hoofdstuk komen met zijn scherpe humor. Door de cynische opmerkingen kreeg ik wel een liefdeloos gevoel bij het boek. Marc kon zich heel druk maken om een zieke ezel, maar zijn eigen vrouw liet hij links liggen. Dat deze harteloze man een beschermende vader is paste niet echt bij het karakter maar wel bij het boek. Net als bij Het Diner komt er een centrale vraag naar voren. Hoe ver kan/mag je gaan met het beschermen van je kind. Dit thema had door Koch meer uitgewerkt kunnen worden, maar deed hij niet. Ook wordt er niet een echt antwoord gegeven op deze vraag. Het boek verlies snelheid na de taferelen in Frankrijk. Alle losse stukjes informatie die de lezer gekregen had aan het begin van het boek en de vakantie vielen gedeeltelijk in elkaar. Het viel hier en daar wat tegen. Ook het einde had meer uitgewerkt mogen zijn. Het plot was niet verassend en Koch gaf er een soort ‘eind goed, al goed’ sfeer aan. Dit is jammer.

Toen ik het boek na een paar dagen uit had was ik tevreden. Het is een goed boek. Het is een boek van Herman Koch. Maar een tijdje later begon het toch te knagen. Er zitten wat gebreken in het boek. Ik vraag me af waarom de lezer niets meer te weten kwam over de verwaarloosde camping houder. En ook het slot blijft tegen vallen. Het boek is een terechte bestseller en ik zal het ook blijven aanraden aan klanten van de boekenwinkel waar ik werk, maar dan wel als een leuk boek voor op het strand.

Vanaf de allereerste pagina is het boek niet meer weg te leggen. De ontwikkeling van het verhaal, de beoogde wraak van de hoofdpersoon, de twijfels of hij het wel bij het rechte eind had... ik bleef aan het boek gekluisterd.
Het werd een beetje langdradig toen naar een ontknoping werd gewerkt, en naar mijn smaak ging het verhaal helaas uit als een nachtkaars. "Was dit het nu?" was de impressie die ik van het boek heb onthouden.
Dit neemt niet weg dat Koch een meester met de pen is. Voor een verhaal dat meer "af" is, zou ik eerder zijn boek "Het Diner" aanraden.

Geschreven bij Zomerhuis Met Zwembad

Net als zijn vorige boek ‘Het Diner’ is ‘Zomerhuis met zwembad’ een ware pageturner, waar het schrijfplezier vanaf spat. Een bijzonder grappig, knap geschreven, zeer spannend en vermakelijk boek met scherpe observaties voor alles wat slecht of bespottelijk is aan de mens. Dat laatste is ook mijn enige echte bezwaar.

‘Zomerhuis met zwembad’ is wel heel erg liefdeloos geschreven. Meer nog dan ‘Het diner’ waarin het hoofdpersonage vooral lijkt te worden gedreven door woede, overheerst hier het cynisme en de minachting voor alle mensen, niemand uitgezonderd. Deze ontluisterende liefdeloosheid maakt het hoofdpersonage dermate onsympathiek dat het wel erg moeilijk wordt nog met hem mee te leven.

Zelf lijkt het hoofdpersonage niet in staat om ook maar enige liefde of tederheid te kunnen voelen. Zelfs zijn mooie vrouw en dochters wekken vooral zijn trots op. Hij beschouwt en behandelt hen in de eerste plaats als een kostbaar bezit. Ook de vrouw die hij begeert laat hij vallen zodra het hem uitkomt. Alleen een uit een boom gevallen vogeltje, een zwerfkat en een zieke ezel lijken de liefdeloosheid van het hoofdpersonage enigszins te kunnen breken. Achter het eeuwige cynisme proef ik hier wel degelijk iets wat in Duitsland zo mooi ‘Mitgefühl’ heet, geen medelijden, maar medeleven, iets wat duidt op affectie.

Deze affectie ontbreekt echter volledig zodra Herman Koch in stoere mannentaal over mensen schrijft. Elk personage is in dit boek doordrongen van opgeklopte leegte. Achter die leegte blijkt niets anders schuil te gaan dan platte overlevingsdrang. Alleen de sterkste en mooiste exemplaren zullen overleven en alleen zijn verdienen het ook om te overleven, zo luidt het motto van dit boek. Natuurlijk is dit ‘slechts’ fictie en geen filosofie, maar toch, het is een sinister teken aan de wand dat dit boek van Herman Koch zo immens populair is.

Geschreven bij Zomerhuis Met Zwembad

Herman Koch lijkt zich in het begin van het boek een beetje te verliezen in beschouwingen, maar gaandeweg ontpopt het boek zich als een heuse 'pageturner'. Koch koppelt een soepele schrijfstijl aan een goed verhaal. Zeer de moeite waard!

Geschreven bij Zomerhuis Met Zwembad

Een meeslepend en spannend verhaal over een zomer in het leven van huisarts Marc en zijn gezin.
Laat het duidelijk zijn dat ik vind dat Herman Koch absoluut kan schrijven. Het feit dat hij de lezer van begin tot eind weet te boeien met een kleinzielige en hoogst irritante hoofdpersoon zegt op zichzelf al genoeg over zijn schrijverschap. Wat mij stoort is dat alle boeken die ik van Koch heb gelezen eenzelfde broeierige somberheid uitstralen waardoor ze in zekere zin inwisselbaar zijn. Dat is jammer, want het vakmanschap van Koch verdient wat mij betreft aanzienlijk meer. Annelies leijdeckers

Geschreven bij Zomerhuis Met Zwembad

Ik kon het boek moeilijk weg leggen. Dit boek leest lekker door. Dat is de kracht van Koch.
Echt een pageturner. Indien ik een boek niet naast mij neer kan leggen; dat is en goed teken. Koch weet ook de nodige humor in zijn boeken te verwerken. Ik kan er ook wel om lachen. Ondanks de humor weet Koch de spanning vast te houden.

Gaat over huisarts Marc Schlosser. We lezen zijn verhaal, zijn gedachtes en zijn, niet altijd in overeenstemming met de eed van Hippocrates zijnde, overwegingen.

Marc Schlosser moet voor een medisch tuchtcollege verantwoording afleggen vanwege het overlijden van 'n patient, acteur Ralph Meijer. Schlosser wordt medische nalatigheid verweten en wel meer dan dat, zo blijkt......

Oorzaak ligt bij een verblijf van Schlosser en zijn vrouw Caroline en hun twee dochters Lisa en Julia in het vakantiehuis van dezelfde acteur Ralph. Ik zal het niet verklappen ;-)

Koch zet je al lezend ook op het verkeerde been. Daarbij is Schlosser zelf ook niet helemaal zuiver op de graad m.b.t. de ega van Meijer........

Ik vind dit een goed boek. Een verhaal dat je dwingt om door te lezen. Het verhaal blijft interessant en spannend. Koch neemt je echt mee in "het hoofd", de gedachtenwereld, van deze huisarts. Knap geschreven. Blijft boeien.

Geschreven bij Zomerhuis Met Zwembad

De eerste 300 pagina's- tot het verhaal zijn hoogtepunt bereikt- zijn gewoon schitterend. En dan kwam de ontgoocheling. Het is net alsof Koch een heel goed stuk had geschreven en het dan liet liggen en na enige tijd bedacht dat er nog een einde van het verhaal moest komen. De ontknoping is teleurstellend, maar toch een boek om aan te bevelen als vakantieliteratuur.

Geschreven bij Zomerhuis Met Zwembad

Na een kwart van het boek te hebben gelezen heb ik me serieus afgevraagd of ik nog verder wilde lezen. Het verhaal komt maar moeizaam op gang en het lijkt alsof Herman Koch 2x zoveel woorden nodig heeft om het verhaal te schrijven dan nodig. Ik had tijdens het lezen vaak de neiging "schiet eens op" tegen de schrijver te zeggen. Uiteindelijk mezelf gedwongen het toch uit te lezen, omdat ik hoopte dat het toch nog een goed verhaal zou worden. Het werd inderdaad iets beter maar echt goed heb ik het nergens gevonden.
Over het algemeen kon ik me niet goed inleven in de personen omdat ik deze vlak geschreven vond.

Geschreven bij Zomerhuis Met Zwembad

Over het algemeen vond ik het nog wel een goed boek. Ik moet toegeven dat ik al betere boeken gelezen heb, maar het was zeker niet zo dat ik de moed niet vond om het uit te lezen. Verre van zelfs, tot op het einde bleef er een zekere spanning hangen in de kamer terwijl ik het las. Ik durf mij niet uit te spreken over de schrijfstijl van Herman Koch, vermits dit mijn eerste ervaring was met zijn boeken. Toch wil ik wel even vermelden dat dit verhaal geschreven is in een nogal grove en vlakke taal, maar dit hinderde mij niet tijdens het lezen. Naar mijn mening is dit een heel eerlijk en open boek. Het vertelt een verhaal van een huisarts die geconfronteerd wordt met allerlei emoties, gebeurtenissen, mensen, ... Je wordt helemaal meegezogen in zijn verhaal, in zijn leven. Je beleeft het boek dan ook door de ogen van Marc Schlosser, de huisarts. Hij heeft eigenlijk alles wat hij zou moeten hebben: een goede baan (die hij niet graag blijkt te doen), een prachtige vrouw genaamd Caroline en twee mooie dochters, Julia en Lisa. Toch mist hij precies iets. Wat is dat? Deze man maakt heel wat mee gedurende zijn leven. Zelf ben ik nog niet oud genoeg om alles goed te kunnen begrijpen. Ik heb nog geen kinderen, maar misschien ooit op een dag, zal mijn leven er net zo uitzien als dat van Marc, als dat van vele mensen op deze aarde. Volgens mij is er iets dat ervoor zorgt dat wij snel verveeld raken en enkel belang hechten aan de grootse dingen in plaats van te genieten van de kleine dingen in het leven. Marc maakt tijdens het verhaal, mede door de verschrikkelijke gebeurtenis op het strand, een hele ommekeer en ik denk dat het belangrijk is dat wij dat ook doen. Wat er daar precies gebeurt zal u zelf moeten uitzoeken. Het lijkt een dik boek, maar het is zo uit, dat verzeker ik u! Het is op bepaalde momenten erg spannend. Af en toe wordt er ook eens verwezen naar de geneeskunde en naar Marcs jeugd. Op deze momenten komt u als lezer veel te weten over de studententijd van het hoofdpersonage en zijn befaamde professor Herzl. Verschillende thema's worden aangehaald. Het verhaal wekt zowel positieve als negatieve gevoelens op. Het boek is stof tot nadenken. Af en toe is het wat verwarrend. Vooral wanneer er een wisselwerking is tussen de realiteit (Marc met patiënt) en Marcs gedachtegang. Het is de moeite waard om het eens te lezen.

Het boek lijkt geschreven door een arts, maar op een aantal plaatsen maakt hij aanzienlijke fouten. Zijn patient overlijdt aan een tumor die uitgezaaid is doordat er een proefexcissie is gemaakt, volslagen onzin. De schrijver krijgt een vuiltje in zijn oog, op het "netvlies", waar sprake is van het hoornvlies. Later ontstaat een etterige ontsteking die hij op onbegrijpelijke wijze zelf opereert. De procedure bij het Medisch Tuchtcollege is absolute onzin, zo gaat dat in werkelijkheid niet.
Desalnietemin is het een boeiend boek dat echter op een onbevredigende wijze eindigt.