" Geboortedatum en -plaats: 25 mei 1939, Burnley, Engeland Burgerlijke Staat Heeft diverse lange en serieuze relaties achter de rug. Vroege Ervaringen Toen hij drie was, ging kleine Ian voor het eerst met zijn ouders naar het theater. Maar hij was niet erg onder de indruk van de productie van Peter Pan die hij te zien kreeg: ""Ze hadden geen levende krokodil, en ik kon de touwtjes zien'"". Maar een miniatuur-theater van hout en bakeliet, waarin je de poppetjes heuse voorstellingen kon laten geven, was een geliefd stuk speelgoed. De eerste Shakespeare-voorstelling die hij zag was Twelfth Night, vertolkt door het Little Theatre van Wigan, het mijnstadje waar hij opgroeide. Op de Wigan Grammar School for Boys begon hij met acteren, waar en wanneer dat maar mogelijk was. Studie Hij kreeg een studiebeurs voor een prestigieus College in Cambridge, dat echter werd ingetrokken omdat hij meer acteerde dan studeerde. Meer acteerde? Dat kun je wel zeggen: in zijn twee eerste studiejaren zat hij in niet minder dan 21 theaterproducties. Niettemin studeerde hij in 1961 af, in British Literature. Tegen die tijd gold hij al als een meer dan zomaar veelbelovend acteur. Wat Goed Is Komt... In dit geval langzaam. McKellen kon na zijn studie meteen door naar Londen, maar het leek hem verstandiger om eerst alle kneepjes van het vak te leren. Hij sloot zich aan bij kleine theatergezelschappen in relatieve uithoeken als Coventry, Ipswich en Nottingham. Pas na drie jaar ploeteren trok hij naar de hoofdstad, waar hij al in zijn eerste rol ontdekt werd door Maggie Smith. Zij tipte een aantal belangrijke mensen uit de theaterwereld; Ian's tweede Londense rol was daardoor een prestigieuze: in 'Much Ado about Nothing' stond hij tegenover onder meer Smith, Albert Finney en Michael York. De vermaarde Franco Zeffirelli was de regisseur. Films Zijn eerste filmrol speelde McK al in 1969, maar het duurde 25 jaar voordat het grote publiek hem leerde kennen. Van een doorbraak is pas sprake met zijn mooie titelrol in Richard Loncraine's verfilming van Shakespeare's 'Richard III' (1995). Toen was hij al 56, maar het was een nieuw begin. Naast imposante rollen in serieus drama (in 'Gods and Monsters' speelde hij een van zijn beste rollen) had hij ook nog tijd om dankzij de 'X-Men'- en 'Lord of the Ring'-franchises een held van de jeugd te worden. En dan zat hij ook nog in het fenomeen dat 'The Da Vinci Code' heette. Perkamentus Dat had er ook nog wel bij gekund, maar McKellen bedankte voor de rol van Harry Potter's schoolhoofd en mentor. Die werd hem trouwens pas aangeboden voor 'The Prisoner of Azbakan', dus nadat oer-Perkamentus Richard Harris was overleden. Coronation Street In 2005 verscheen McKellen in een aantal afleveringen van deze nimmer eindigende Engelse serie (als Mel Hutchwright), nadat hij in interviews had gezegd dat het spelen van een soaprol zijn laatst overgebleven niet-vervulde ambitie als acteur was. Gay Op zich niets bijzonders natuurlijk, maar McKellen kwam er al militant voor uit in een tijd dat dat 'm nog werk kon kosten. Hij wierp zich in de jaren tachtig op als voorman van de homobeweging, toen Margaret Thatcher een wet wilde invoeren die voor homo's negatief kon uitpakken. Sindsdien heeft hij zich nog vaker in die hoedanigheid laten zien, onder meer als oprichter van Stonewall, een organisatie die zich beijvert voor roze rechten. In 2006 stond hij bovenaan een lijst met de meest invloedrijke homoseksuele mannen en vrouwen van Engeland. Elton John was tweede. Lintje McKellen werd in 1990 Sir Ian; dat gebeurde dus vrijwel geheel op basis van zijn verdiensten als theateracteur. Naar verluidt was het de blijkbaar niet rancuneuze Thatcher die hem voordroeg. Quote My confidence only really peaked when I was forty-nine and said, ""Yes, I'm gay"" (Bron: © Preview)"

Lees meer Lees minder

Films & Series