Twee katten in de bibliotheek

Geschreven bij Baker en Taylor

Jan Louch schrijft in deze roman over hoe ze werk vond in de bibliotheek. Als assistent-bibliothecaresse. Een droombaan voor haar omdat ze zo van lezen houdt. \
Als ze muizen ontdekt in de bieb haalt ze haar werkgever over om twee katten in de bibliotheek te laten wonen. Niet zomaar katten maar ras katten, gewoon omdat ze heel bijzonder zijn.
De katten worden bijna populairder dan de hele bibliotheek, Jan Louch beschrijft hoe mensen speciaal voor de katten langskomen en ook de post is vaker voor de katten dan voor de bibliotheek zelf. En dan zijn er katten toeristen, de posters, tassen en andere merchandising is niet aan te slepen. Er zijn meerdere bibliotheken die katten hebben en ze hebben soms contact onderling wat een leuke correspondentie oplevert. Het genootschap van Bibliotheekkatten is op een gegeven moment een feit.

Dit is een verhaal vol nostalgie en ontroering, het was anders geschreven dan ik gedacht had maar ik kon de katten niet meer loslaten vanaf dat ik over ze had gelezen. Jan Louch en Losa Rogak hebben een bijzonder boek geschreven in de vorm van een dagboek dat wel opvalt tussen alle andere romans en boeken over dieren. Een verademing tussen alle ellende die je soms leest tegenwoordig. Ik kon er helemaal door ontspannen. Vooral het verhaal van meneer Figini ontroerde mij erg en was een heerlijke onderbreking tussen de kattenverhalen. Ook het privéleven van Jan zelf komt aan bod. Dat maakt het verhaal compleet.
Er wordt zonder veel omwegen verteld over deze katten, wat er leuk aan was en wat niet. Hoe mensen erop reageerden. Anekdotes en verhalen. Ik vind het heel grappig dat ze de katten zo serieus neemt dat ze hen zelfs de fanmail laat lezen.\
Het verhaal wordt een enkele keer onderbroken door een Profiel van een bibliotheekkat. Daarin worden katten geïnterviewd. Dat vond ik zelf niet zoveel toevoegen aan het verhaal. Gewoon grappig om te lezen hoe de katten het geheel zien.
Hilariteit als er op een gegeven moment een bus voor de bibliotheek stopt, niet voor toiletbezoek maar vol kattenfans!
Als de baas van Jan, Yvonne, met pensioen gaat mist Jan haar erg. Ze deden zoveel samen en waren erg op elkaar gesteld. De aanwezigheid van de katten in de bieb geeft het werk van Jan veel kleur en voldoening. In dat opzicht is er wel een les te halen uit dit boek: Dat je je werk zelf leuk moet maken. Dat is Jan gelukt.
Aan het einde van het boek gaat Jan ook met pensioen, de katten zijn ondertussen ook bejaard en aan hun rust toe. Het einde van het verhaal nadert en met een brok in mijn keel neem ik na een poosje afscheid van deze bijzondere dieren en hun baasje. Het boek wordt heel mooi afgerond. Vooral omdat Jan na het schrijven van dit boek beseft dat mensen enthousiast zullen raken over een kat in de bibliotheek. Daar schrijft ze ook een stukje over.
Alles klopt zo.
Twee katten in de bibliotheek is een heerlijk boek om te lezen, even omwentelen in het kneuterige van de dorpsbibilotheek en zijn bezoekers en te genieten van de verhalen rondom deze bijzondere dieren.

Geschreven bij Baker en Taylor

Ik hou van boeken en katten, dus een boek over bibliotheekkatten was dan ook echt iets wat ik heel graag wilde lezen. Wat lijkt het me tof om in een bibliotheek te werken die katten heeft, hoewel ik niet weet of dat hier in Nederland echt mogelijk is.

Jan Louch nam twee katten in haar bibliotheek en ze werden wereldberoemd, misschien waren ze zelfs wel de voorlopers van grumpy cat. Om over Baker & Taylor te lezen als katteneigenaar is heel herkenbaar. Op sommige momenten moest ik me inhouden om niet hardop te lachen (vooral het stukje waar een van de twee vastzit in het hengsel van een boodschappentas en de bibliotheek doorrent om uit de tas te komen vond ik hilarisch), maar het einde vond ik ook ontroerend.

Tussen de verhalen over Baker & Taylor vertelt Jan Louch ook, op soms onderwijzende manier, over hoe de bibliotheek waar zij werkte zich ontwikkelde. De worstelingen met minder budget, meer technologie waar iedereen aan moet wennen, maar ook hoe er een fanclub voor de twee katten werd opgezet en de drukte die de beroemdheid van de katten met zich meebracht.

Maar ook lees je over Jan Louch’s persoonlijke leven, wat het boek net even iets meer leven lijkt te geven. Het draait niet alleen om de katten maar ook om de vrouw die al die tijd voor ze gezorgd heeft.

‘Baker & Taylor, een verhaal met een staartje’ van Jan Louch is een leuk, herkenbaar en ontroerend boek, dat iedereen die van de bibliotheek houdt (en gek is op katten) zal aanspreken.

Geschreven bij Twee katten in de bibliotheek

Jan Louch schrijft in deze roman over hoe ze werk vond in de bibliotheek. Als assistent-bibliothecaresse. Een droombaan voor haar omdat ze zo van lezen houdt. \
Als ze muizen ontdekt in de bieb haalt ze haar werkgever over om twee katten in de bibliotheek te laten wonen. Niet zomaar katten maar ras katten, gewoon omdat ze heel bijzonder zijn.
De katten worden bijna populairder dan de hele bibliotheek, Jan Louch beschrijft hoe mensen speciaal voor de katten langskomen en ook de post is vaker voor de katten dan voor de bibliotheek zelf. En dan zijn er katten toeristen, de posters, tassen en andere merchandising is niet aan te slepen. Er zijn meerdere bibliotheken die katten hebben en ze hebben soms contact onderling wat een leuke correspondentie oplevert. Het genootschap van Bibliotheekkatten is op een gegeven moment een feit.

Dit is een verhaal vol nostalgie en ontroering, het was anders geschreven dan ik gedacht had maar ik kon de katten niet meer loslaten vanaf dat ik over ze had gelezen. Jan Louch en Losa Rogak hebben een bijzonder boek geschreven in de vorm van een dagboek dat wel opvalt tussen alle andere romans en boeken over dieren. Een verademing tussen alle ellende die je soms leest tegenwoordig. Ik kon er helemaal door ontspannen. Vooral het verhaal van meneer Figini ontroerde mij erg en was een heerlijke onderbreking tussen de kattenverhalen. Ook het privéleven van Jan zelf komt aan bod. Dat maakt het verhaal compleet.
Er wordt zonder veel omwegen verteld over deze katten, wat er leuk aan was en wat niet. Hoe mensen erop reageerden. Anekdotes en verhalen. Ik vind het heel grappig dat ze de katten zo serieus neemt dat ze hen zelfs de fanmail laat lezen.\
Het verhaal wordt een enkele keer onderbroken door een Profiel van een bibliotheekkat. Daarin worden katten geïnterviewd. Dat vond ik zelf niet zoveel toevoegen aan het verhaal. Gewoon grappig om te lezen hoe de katten het geheel zien.
Hilariteit als er op een gegeven moment een bus voor de bibliotheek stopt, niet voor toiletbezoek maar vol kattenfans!
Als de baas van Jan, Yvonne, met pensioen gaat mist Jan haar erg. Ze deden zoveel samen en waren erg op elkaar gesteld. De aanwezigheid van de katten in de bieb geeft het werk van Jan veel kleur en voldoening. In dat opzicht is er wel een les te halen uit dit boek: Dat je je werk zelf leuk moet maken. Dat is Jan gelukt.
Aan het einde van het boek gaat Jan ook met pensioen, de katten zijn ondertussen ook bejaard en aan hun rust toe. Het einde van het verhaal nadert en met een brok in mijn keel neem ik na een poosje afscheid van deze bijzondere dieren en hun baasje. Het boek wordt heel mooi afgerond. Vooral omdat Jan na het schrijven van dit boek beseft dat mensen enthousiast zullen raken over een kat in de bibliotheek. Daar schrijft ze ook een stukje over.
Alles klopt zo.
Twee katten in de bibliotheek is een heerlijk boek om te lezen, even omwentelen in het kneuterige van de dorpsbibliotheek en zijn bezoekers en te genieten van de verhalen rondom deze bijzondere dieren.

Geschreven bij Twee katten in de bibliotheek

het is een aanrader voor kattenliefhebbers, al is het voor anderen ook lezenswaardig

Geschreven bij Twee katten in de bibliotheek

Beetje gedateerd verhaal omdat het al even geleden is dat het het speelde maar prachtig verhaal over de impact van 2 katten op het leven van mensen in een klein dorpje

Geschreven bij Baker en Taylor

Grappig en kneuterig boek. heerlijk om te lezen, doe mij ook maar zo'n bieb met 2 poezen

Prominent zie je op de voorkant twee schotse vouwoorkatten staan, die Baker & Taylor (de katten uit het boek) moeten uitbeelden. Echter is het helaas zo dat dit boek vooral het levensverhaal van de schrijfster (Jan Louch) beschrijft. Ik mis heel veel informatie over de katten, uiteraard staan er ook dingen in over de katten maar ik vind het als liefhebber van boeken over katten heel jammer als 3/4 van het boek gaat over het privéleven van een bibliothecaresse en hoe haar liefde voor bibliotheken en dieren is ontstaan.

Nogmaals je leert ook over de twee katten en hoe hun leven was en de gekke dingen die ze deden en uiteindelijk laat je denk ik ook snel een traan naarmate het verhaal zich begint af te ronden.

Kortom redelijk leuk boek maar geen aanrader voor kattenliefhebbers specifiek.
Wel heel leuk voor mensen die houden van bibliotheken en katten.

Geschreven bij Twee katten in de bibliotheek

Een saai boek.