De geur van groen Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij De geur van groen

Prachtig geschreven young adult boek maar ook super weg te lezen voor volwassenen met serieuze thema's die behandeld worden en prachtig worden beschreven. Fijne schrijfstijl die goed en vlot wegleest. Kon het boek niet wegleggen!

Geschreven bij De geur van groen

De geur van groen van Pamela Sharon gaat over een 17-jarig blind meisje, Raaf. Ze ziet de wereld door de ogen van haar vriendin May-Lin, die haar vertelt hoe alles in elkaar zit. De twee meiden kunnen niet zonder elkaar, en vormen echt een symbiotische eenheid, Raaf is afhankelijker van haar dan ze eigenlijk wil toegeven. Totdat het niet meer kan, en ze zelf de wereld zal moeten “zien”.

Dit boek heeft een best wel indrukwekkende en bijzondere schrijfstijl. De schrijfster laat je echt meevoelen, bijna letterlijk, want gevoel en gehoor is het belangrijkste voor Raaf. Je gaat beseffen hoe anders het is om niet te kunnen zien, en van de beschrijvingen van anderen afhankelijk te zijn. Wat ik ook heel mooi vind, is dat dit ook betekent dat uiterlijk er niet toe doet. Raaf heeft gehoord dat ze blond haar heeft, maar ze koppelt kleuren aan gevoelens, dus voor haar is het eigenlijk irrelevant. Best wel eens fijn om iets te lezen waar uiterlijk er totaal niet toe doet, en dat op een middelbare school! ;) Wat ook best goed gedaan is, is dat Raaf en May-Lin echte pubers zijn. Af en toe krijg je zin om ze een beetje door elkaar te rammelen haha! Maar het bracht me weer helemaal terug naar mijn middelbare schooltijd, heel herkenbaar.

Maar man, man, die plot twist... die zag ik dus echt niet aankomen. Hou zakdoekjes klaar. Want eigenlijk gaat dit boek niet eens zozeer over blindheid, het gaat over Raaf die dan toevallig blind is. Over vriendschap, familie en eerste liefde. En verlies. De ontwikkeling die Raaf doormaakt is realistisch en goed gedaan, vooral dat ze zich op het einde realiseert dat de blik van anderen, ook al kunnen die zien, ook vertroebeld en subjectief kan zijn. Over hoe je voor jezelf op moet komen, en dat je meer kunt dan je ooit voor mogelijk had gehouden. Dit is eigenlijk een coming of age-roman (is daar een Nederlandse term voor?), over volwassen worden. En Roan, die moet ik ook nog even noemen. Zijn haar en ogen zijn de kleur van chocolade, dat zegt genoeg lijkt me. Ik vond het heerlijk om te zien hoe hun relatie langzaam groeide, en hoe hij Raaf een nieuwe manier om te zien leerde, en haar ook zelf echt zag. Heel bijzonder. Een paar dingen op het einde vond ik iets te “toevallig” bij elkaar, maar dat is Pamela vergeven, haha!

Kortom: een aanrader wat mij betreft! Ik denk ook dat het heel geschikt is voor jonger publiek (ik ben eigenlijk iets te oud, ssst, niet verder vertellen). Ik denk dat mijn nichtje van 12 dit boek ook heel erg kan waarderen. Maar dit is zeker een aanrader als je van contemporary houdt, met romantiek en vriendschap en FEELS.

Geschreven bij De geur van groen

Een super mooi verhaal over een meisje dat onverwachts opnieuw haar weg moet proberen te vinden in haar leven. Een emotionele achtbaan maar toch met humor. Als je houdt van John Green dan vind je boek ook geweldig. Het is nog van Nederlandse bodem ook!

Geschreven bij De geur van groen

Raaf is een gewoon meisje van zestien. Ze houdt van verhalen en is dol op haar beste vriendin May-Lin. Het enige wat haar leven anders maakt dan dat van de meeste tieners, is dat ze blind is.
♥
In 'De geur van groen' leren we Raven kennen, 'Raaf' voor intimi. Raaf gaat naar de middelbare school en doet, samen met vriendin May-Lin, alles wat andere pubers ook doen. Alleen ziet ze niets, want ze is blind. May-Lin is een stoere chick, die er niets om geeft dat Raaf blind is. Ze biedt haar de mogelijkheid om samen de wereld te ontdekken en beschrijft alles voor haar. Zo is de kleur paars haar favoriet, het is cool, tof en chill tegelijk. Groen is de kleur van vers gemaaid gras en het geluid van krekels. Groen is ook de lievelingskleur van Raven, ondanks May-Lin het spuuglelijk vindt.
♥
Raaf, haar ouders zijn gescheiden. Ze woont bij haar moeder en broer Brent woont bij zijn vader. Een groter verschil kan er niet zijn. Haar moeder is overbezorgd en denkt dat Raaf niets kan, of dat haar zeker iets overkomt. Haar vader is veel relaxter en probeert Raaf juist zelfstandiger te maken.
♥
Grappig detail is dat de hoofdstukken, geen naam of nummer hebben, maar steeds een andere kleur. Dat zorgt ervoor dat je als lezer meedenkt over wat voor gevoelens je bij een kleur krijgt. Alle kleuren komen voorbij in het boek, zonder dat het vervelend wordt. Het past gewoon in het verhaal en is niet veel anders dan dat gevoel of emotie zou worden beschreven. Het vormt de basis van hun vriendschap. Maar dan gebeurt er iets vreselijks. Het laat voor Raaf alle kleuren verdwijnen, maar ook de glans van het leven.
♥
Pamela Sharon verweeft thema’s als rouw, vriendschap, liefde en depressiviteit als een kleurige lappendeken. Het is vlot en geloofwaardig geschreven. Hoe Raaf leeft, waar ze rekening mee moet houden, haar humor, pijnpunten en valkuilen. Raaf is een bijzonder personage, juist door haar blindheid reageert ze puur en instinctief. Ik kan haar humor en eerlijkheid erg waarderen. Het trekt lezers direct het verhaal in en kan begrip voor mensen met een beperking vergroten.
♥
De geur van groen is een ontroerend young adult verhaal waar ik ontzettend van heb genoten.

Aanrader!

Geschreven bij De geur van groen

Raven is al heel haar leven blind, maar ze heeft hier niet veel problemen mee. Wel haat ze het dat mensen haar anders behandelen omwille van haar handicap. Gelukkig heeft ze May-Lin in haar leven, zij behandelt haar als een normaal persoon, maar helpt haar ook te zien. Lin beschrijft de wereld voor haar, vooral in kleuren. Maar dan gebeurt er iets en veranderd heel Ravens wereld en verdwijnt de kleur uit haar leven. Zal ze ooit nog meer zien dan alleen zwart?

Dit boek heeft een echt origineel perspectief, het hoofdpersonage is blind. Dit maakt het boek op zo veel vlakken anders dan andere boeken. Zo wordt er bijvoorbeeld geen omgeving gedetailleerd beschreven omdat Raven deze details niet kent. In plaats daarvan wordt er veel omschreven door het gebruik van kleuren. Dit kan in het begin verwarrend zijn, want hoewel Raven bij een bepaalde kleur een bepaalde emotie voelt, kan je als lezer geen of een totaal andere emotie voelen bij dezelfde kleur.

Raven heeft ook een sterke persoonlijkheid, ondanks haar handicap wilt ze behandelt worden als een normaal mens. Ze gaat dan ook naar een gewone school en wilt ook wel eens de bus naar huis nemen om te bewijzen dat ze dit kan. Haar karakter is ook zoals een normaal meisje van haar leeftijd. Ze spendeert veel tijd met May-Lin, ze houdt niet van elke les, ze spijbelt af en toe en nog veel meer herkenbare gebeurtenissen. Ondanks de handicap van Raven is het helemaal niet moeilijk je in haar in te leven door haar karakter.

Ook zie je in dit verhaal hoe mensen reageren op iemand die blind is. Haar moeder behandeld haar al anders dan haar vader. Ook wordt er af en toe iets vermeld dat voorbijgangers over haar aan het fluisteren zijn. Dit heeft misschien niet zo'n grote rol in het verhaal, maar het kan je wel een idee geven over hoe dit overkomt op de persoon met een handicap.

De schrijfstijl is ook heel vlot, voor je het weet is het boek alweer uit. Er waren geen storende herhalingen of overbodige delen, gewoon echt mooi geschreven.

De geur van groen is een verhaal dat je toe laat jezelf in te leven in iemand die niet kan zien maar toch een zo normaal mogelijk leven wilt leiden. Doordat het hoofdpersonage blind is worden zaken die wij normaal vinden op kleurrijke manieren omschreven. Om dit verhaal te omschrijven zoals in het boek zou gebeuren: dit boek was paars.

Geschreven bij De geur van groen

Bijzonder, mooi, origineel, emotioneel, hartverwarmend en pakkend verhaal over Raaf. Raaf is blind en zoekt haar eigen weg langs acceptatie, zelfstandig worden, omgaan met verdriet en verlies maar ook met de vriendschap en liefde. Kleuren worden gebruikt om mensen, gevoelens, voorwerpen of situaties te omschrijven. Dit is heel creatief en beeldend gedaan en het is dan ook niet moeilijk om je te verliezen in het verhaal. Hoewel het ook heftig, verdrietig en pakkend is, is dit verhaal vooral optimistisch, vooruit kijken en er wat van maken ondanks of juist dankzij hetgeen je hebt meegemaakt. De stem van Leonoor Koster past goed bij dit verhaal en maakt het luisteren nog prettiger. Aanrader voor ieder die houdt van een bijzonder verhaal.

Geschreven bij De geur van groen

Een Young Adult boek...
Leest volt weg en wordt beeldend beschreven.
Kreeg een band met de twee hoofpersonen.

Geschreven bij De geur van groen

Heel bijzonder hoe de schrijfster ons de wereld laat beleven door de ogen van een blind meisje. Ontroerend en mooi.

Geschreven bij De geur van groen

Raaf is een doorsnee meisje van zestien. Ze houdt van lezen en is dol op haar beste vriendin May-Lin. Het enige wat haar leven anders maakt dan dat van de meeste tieners is dat ze blind is. Gelukkig vertelt May-Lin haar hoe kleuren ruiken en voelen. Zij creëert daarmee een wereld voor hen samen. Maar dan gebeurt er op een dag iets wat Raafs leven totaal op zijn kop zet en alle kleuren laat verdwijnen. In een wereld die niet alleen haar kleur maar ook haar glans kwijt is, moet Raaf haar eigen weg zien te vinden.

Personages en schrijfstijl :

In het verhaal draait het om Raaf.
Raaf heeft een beste vriendin May-Lin. Zij zijn zo op elkaar ingespeeld en hun levens zijn zo met elkaar verweven dat zij samen één geheel vormen. May-Lin leert op een liefdevolle manier hoe Raaf de wereld kan waarnemen met al haar overige zintuigen. Zij hebben samen een hilarische sarcastische vorm van humor. Als je leest hoe ze met elkaar omgaan zie je twee puberende beste vriendinnen samen een front vormen tegen de rest van hun wereld.
Roan komt er later in het verhaal bij.
Een hardwerkende jongen dat zichzelf veel te snel opzij zet. Wat ik heel mooi vindt aan Roan is hoe hij voortborduurt op wat May-Lin aan Raaf meegeeft.
Omdat Raaf deze twee personen als verlengstuk van zichzelf gebruikt vormen zij een grote belangrijke factor in haar leven.
Natuurlijk komen er meer personages voorbij. Namelijk een aantal familieleden van Raaf, May-Lin en Roan. Deze personages worden precies genoeg uitgediept om hun beweegredenen te begrijpen. Het is een mooie toevoeging en maakt het verhaal rondom Raaf compleet.
De schrijfstijl is zo beeldend en levendig dat je de beschrijving van een kleur en het gevoel dat die kleur oproept voor je kan zien. Wanneer Pamela Sharon schrijft over groen en vers gemaaid gras zie je de grasmaaier nog net wegrijden en ruik je het verse gras onder je voeten.


Conclusie :

Het verhaal begint met een pakkend proloog en ik wist direct dat dit een prachtig verhaal zou gaan worden. Op een fantastische manier beschrijft Pamela Sharon de kleuren die je zelf aan het leven kunt geven, de verschillende manieren om met het leven om te gaan en naar het leven te kijken. Hoe sterk, diep en belangrijk een vriendschap kan zijn en het wordt geen moment zwaar. Het geeft een mooi beeld van een visuele beperking en door het sterke karakter van Raaf kun je niets anders opbrengen dan diepe bewondering. Het boek leest vlot door en blijft je vasthouden. Nadat je dit boek uit hebt kijk je toch anders naar de kleuren om je heen. Alsof ze een extra dimensie hebben gekregen.