Puur

Geschreven bij Puur

De sfeer in dit boek is ingetogen en enigszins bedrukt. Verwacht dus geen spectaculaire actiescenes in dit boek. Maar juist door deze ingetogen stijl maken de dingen die gebeuren meer indruk. De lezer wordt al gauw gegrepen en echt geraakt door het verhaal.

Miller schetst een geloofwaardig en voor zover ik weet waarheidsgetrouw beeld van Parijs aan het eind van de 18e eeuw. Dit is het moment waarop de Revolutie op het punt van uitbarsten staat. Tegelijkertijd is dit boek ook een goede karakterschets van een jonge aanhanger van de Verlichting die op zoek is naar de waarheid, naar liefde en naar zekerheid.

Niet alleen de omgeving en de tijdsgeest worden goed beschreven, ook de personages worden goed uitgewerkt. Alle hoofdpersonen maken ook een duidelijke ontwikkeling door. Het boek is duidelijk met veel aandacht geschreven.

Twee verhaallijnen komen echter mijns inziens toch wat aandacht tekort. De eerste is de verhaallijn over de graffiti (symbool van de pamflettenstrijd die voorafging aan de Revolutie). De tweede is de verhaallijn over Ziguette (mogelijk bedoeld als symbool voor de weerstand tegen verandering). Deze verhaallijnen beginnen sterk, maar bloeden dan langzaam dood zonder tot een goed einde te komen.

Ondanks deze kleine minpunten was ik onder de indruk van dit boek. Ook werd ik regelmatig overvallen door een gevoel van ontroering. Dit is duidelijk een van de betere boeken in mijn boekenkast.

Geschreven bij Puur

Vanaf het begin wanneer Jean-Baptiste Baratte, een ingenieur, op audiëntie is in het paleis van Versailles tot aan het einde is dit een donker verhaal, vol vieze en adembenemende geuren, van een personage op zoek naar liefde en zekerheid. Hij krijgt de koninklijke opdracht om Les Innocents, de oudste begraafplaats van Parijs te ontruimen. Door regenval zijn de graven verzakt en dreigt er een hygiënische catastrofe. De beenderen dienen buiten de stad te worden begraven, waarbij hij natuurlijk op wel wat weerstand van de buurtbewoners en de Kerk moet rekenen.
Miller heeft bij het schrijven van dit boek, een vrij realistisch beeld weergegeven van Parijs in de 18e eeuw. Het is vrij vlot te lezen maar waarschijnlijk was mijn verwachting te hoog want ik bleef qua roman gehalte toch een beetje op mijn honger zitten.

Geschreven bij Puur

Een begraafplaats opruimen, het lijkt een saai onderwerp voor een boek. Maar Miller schreef hier een geweldige historische roman over. Het boek draait om tegenstellingen; hard en zacht, schuldig en onschuldig, licht en donker, vrij en (op)gesloten en natuurlijk ver-/bedorven en puur. (Zwarte) humor gaat hand-in-hand met een zekere kilheid en poëtische beschrijvingen. Een heerlijk boek om jezelf in te verliezen.

De gigantische hoeveelheid detail in dit werk neemt niet weg hoe ongelooflijk lekker deze wegleest. Mooi geschreven en geeft een goed beeld van Parijs voor de verlichting.