Waanzinnige Van Sneeuw

Geschreven bij Het waanzinnige van sneeuw

Alexander (kortweg 'Alex') Boogers (1970) levert met dit boek een boeiend staaltje verhaaltrant af. Jammer genoeg wil de auteur bij het grote publiek niet doorbreken, ook al heeft hij inmiddels een aantal veel geprezen werken op zijn naam staan.
De protagonist in dit boek is Remy van Sand, een tiener die zich na het overlijden van zijn zusje Estee in de wereld van de vechtsport stort, alhoewel hij zichzelf eerder als een 'vechtkunstenaar' betitelt. Hij wordt tenslotte letterlijk gebroken door de liefde en komt zwaar gewond in een ziekenhuis terecht. De hoofdstukken van zijn ziekenhuisopname wisselen zich af met fragmenten van de periode daarvoor waardoor de puzzel langzaam maar zeker compleet wordt.
De auteur zet een rauw, helder, bijna tastbaar beeld neer van de hoofdpersoon die het intense verdriet van binnen weet te omhullen met een dikke schil zonder te vervallen in het type 'ruwe bolster, blanke pit'. Je voelt de jonge, soms vroegwijze, maar vaak ook ondoordachte kerel die zelden het achterste van zijn tong laat zien. Hij is direct, soms grof, maar vaak ook - onbedoeld - geestig en sentimenteel... dat laatste overigens relatief zelden.
Het verhaalt grijpt je, de hoofdpersoon grijpt je, maar het karakter zit regelmatig vol tegenstrijdigheden. Ondanks de poging de diepte in te gaan blijf je met het gevoel achter alleen maar over het oppervlak te hebben gescheerd zonder echt inzicht te hebben gekregen wat de wateren herbergen. En dat is jammer, want het zou wellicht het verschil hebben gemaakt tussen een boeiend werk en een authentiek stukje Nederlandse literatuur.

Geschreven bij Het waanzinnige van sneeuw

“Het waanzinnige van sneeuw” van Alex Boogers grijpt je onmiddellijk net zo heftig naar de keel als zijn voorgaande boek “Het boek van Estee”, dat eindigde met de zelfmoord van Estee, de oudere zus van Remy. Vanaf de eerste regel wordt je aan je haren meegetrokken in het leven van Remy, die moet zien te overleven met zijn verdriet om de dood van zijn zus. Het overleven van Remy bestaat uit schreeuwen, schelden en uiteindelijk, op advies van zijn psychiater, uit vechten. Eerst taekwondo en later thaiboxen.
Hoewel Alex Boogers een duidelijk beeld schetst uit die voor mij onbekende wereld, vind ik hem het sterkst in de beschrijving van Remy. Zelden heb ik een karkater zo duidelijk voor me gezien en heb ik zo diep met dat karakter meegevoeld. Je kunt als lezer geen afstand bewaren bij Remy, het liefst zou je hem willen helpen, hoewel Remy zelf daar helemaal niet op lijkt te wachten. En ja, ook dit verhaal is ruw, rauw en grof, maar dat is de enige manier om dit verhaal te vertellen, keurig nette hockey-taal zou volkomen misplaatst zijn, ongeloofwaardig.

Ik ben mijn facebook vriendin Sonja er nog altijd dankbaar voor dat zij mij heeft laten kennis maken met “Alle dingen zijn schitterend” het een na laatste boek van Alex Boogers. Nadat ik dat gelezen had wilde ik alles van hem lezen want Alex Boogers is een bijzondere schrijver. Zo eentje die je niet vergeet.

Geschreven bij Het waanzinnige van sneeuw

Wat een goed boek.
Ontroerend, soms wat grof maar erg onderhoudend.
Echt een aanrader!

Geschreven bij Het waanzinnige van sneeuw

Zowel Het boek Estee als dit boek gelezen.
Eerst las ik dit boek , toen Het boek Estee; aanrader is echt eerst Het boek Estee te lezen en daarna dit boek.
Beide boeken zijn vanuit zelfde perspectief en op dezelfde toon geschreven.
Bevalt die toon je niet?
Wanneer de mieren schreeuwen van dezelfde schrijver is een heel ander boek op een andere toon.

Geschreven bij Het waanzinnige van sneeuw

Snap dat je het boek leuk kan vinden, vooral remt zijn karakter is heel aansprakelijk, maar Naar mijn mening wordt het n-woord er te vaak ingezet en ook geaccepteerd alsof het over peren en appels gaat. Voor de rest goed lopend verhaal!

Geschreven bij Het waanzinnige van sneeuw

Goed boek!!

Geschreven bij Het waanzinnige van sneeuw

Goed boek, leest lekker weg

Geschreven bij Het waanzinnige van sneeuw

Al zijn boeken zijn prachtig!

Geschreven bij Het waanzinnige van sneeuw

Het boek leest heel gemakkelijk, is grappig maar heeft weinig diepgang.