En uit de bergen kwam de echo

Geschreven bij En uit de bergen kwam de echo

Vol twijfel toch aan dit boek begonnen. Lees de laatste tijd voornamelijk fantasy of Nederlandse auteurs. Op aanraden van een vriendin toch het boek opengeslagen.. En niet meer dichtgedaan! De prettige schrijfstijl heeft hier natuurlijk aan bijgedragen, maar ook het verhaal zelf. Het verhaal draait om Abdullah en Pari, een broer en zus die op zeer jonge leeftijd gescheiden worden. Echter, we volgen deze twee personen niet gedurende het hele boek. We volgen neven, nichten, ooms, tantes en anderen gerelateerden die elk ook hun eigen geschiedenis en verhaal hebben. Het hele boek geeft een mooi netwerk van relaties weer; vrienden, familie of totaal onbekenden die zonder het te weten toch met elkaar in verband staan. En of dit uiteindelijk leidt tot een weerzien tussen Abdullah en Pari? .. Je zult het boek moeten lezen om erachter te komen!

Geschreven bij En uit de bergen kwam de echo

Heb het boek gelijk aangeschaft was erg benieuwd ik vond het
weer een onvergetelijk verhaal zijn andere twee boeken heb ik uiteraard ook gelezen die me nog lang zijn bij gebleven en nu nog en dat geld ook voor " UIT DE BERGEN KWAM DE
ECHO'
mocht je een liefhebber zijn van de schrijver dan moet je zeker ook deze lezen

Geschreven bij En uit de bergen kwam de echo

Ik had enkele jaren terug enorm genoten van De Vliegeraar ; daarna 1000 schitterende zonnen begonnen, maar het boek na een paar hoofdstukken aan de kant geschoven. Het zal wel aan mij liggen ;-), maar kon niet in het verhaal komen.
Toen ik in sommige reviews las dat "En uit de bergen..." het minste boek van Hosseini was, verwachtte ik dat net hetzelfde zou gebeuren... Maar niets bleek minder waar te zijn! Ik heb ontzéttend genoten van dit boek, kon het niet neerleggen, werd helemaal meegezogen in het verhaal (eigenlijk meerdere levensverhalen die tegen het einde allemaal mooi in elkaar vloeien).
Voor mij zijn de verschillende levensverhalen die tot 1 plot verweven worden, juist één van de troeven van dit boek. Het leest heel vlot, is ontzettend aangrijpend. Persoonlijk vond ik het helemaal niet verwarrend dat er meerdere verhaallijnen zijn (je weet na enkele zinnen wel meteen over wie het gaat).
Ik wacht vol ongeduld op een nieuwe roman van Hosseini, hopelijk van dit kaliber!

Geschreven bij En uit de bergen kwam de echo

Ook dit derde boek van Khaled Hosseini is weer zeer de moeite waard. Het beschrijft de lotgevallen van Abdullah en Pari, broer en zus, die op jonge leeftijd uit elkaar worden gehaald. Door de verwikkelingen in Afghanistan belanden beide in het buitenland, de een in Amerika, de ander in Frankrijk.
In vergelijking met Hosseini's eerdere boeken is dit een wat complex verhaal. Het schrijversperspectief wisselt steeds; elk hoofdstuk is vanuit iemand anders' gezichtspunt geschreven. In sommige hoofdstukken wordt pas na een paar bladzijden duidelijk wie er eigenlijk 'aan het woord' is, waardoor je als lezer met de vraag zit waar het verhaal over gaat. Ook het tempo wisselt voortdurend. De ene keer gaat het pagina's lang over 1 dag, dan weer verstrijken er 10 jaar in de mum van een paar alinea's. Ook worden er verschillende vertelvormen gebruikt; de ene keer is het een sprookje, dan weer een brief, dan een memoire, en zelfs stukjes in de vorm van een interview. Dit alles maakt het lezen lastiger, maar wie daar doorheen prikt houdt er een prachtig en meeslepend verhaal aan over. Naast het levensverhaal van Abdullah en Pari wordt ook pijnlijk duidelijk hoe een eens trotse natie als Afghanistan volledig ten gronde gericht is door alle oorlogen en politieke verwikkelingen. Zelfs als nuchtere Nederlander doet het pijn om dit verval te zien. Je beleeft als het ware in het boek hoe de gemiddelde Afghaan, die hier niets mee te maken wil hebben, de trost op zijn land en leven langzaam verliest.
In het boek worden we ook regelmatig geconfronteerd met wat ik gemakshalve maar even 'levenswijsheden' noem. Dat begint al als Abdullah en Pari gescheiden worden, met een mooi sprookje met als strekking dat je soms een vinger op moet offeren om de hand te redden. Veelzeggend is ook het fragment waarin Idris het meisje Roshi belooft haar naar Amerika over te brengen voor medische behandeling, maar dat uiteindelijk niet doet. Uit het oog, uit het hart. Als Roshi Idris daarmee jaren later op subtiele wijze confronteert, is de schaamte van Idris voelbaar voor de lezer.
Als lezer krijg je na de eerste twee hoofdstukken al een vermoeden hoe het gaat aflopen. Het is knap hoe Hosseini tot bijna aan het einde dit vermoeden lijkt te bevestigen, maar het verhaal dan toch net een andere 'twist' weet mee te geven. Kortom, een absolute must voor alle Hosseini-fans en een aanrader voor wie dat nog niet is.

Geschreven bij En uit de bergen kwam de echo

"De Vliegeraar" vind ik een van de mooiste boeken ooit geschreven. Helaas vond ik de opvolger "Duizend Schitterende Zonnen" slechts een aardig boek, maar niet echt bijzonder. Toch was ik benieuwd naar "En Uit De Bergen Kwam De Echo". Gelukkig maar, want wat een schitterend boek. Er worden meerdere levens beschreven en toegegeven, die zijn niet allemaal even meeslepend, maar interessant genoeg om allemaal te lezen. Het eerste hoofdstuk is gelijk ijzersterk. Ik kon daardoor vanaf het begin het boek maar moeilijk wegleggen.

Geschreven bij En uit de bergen kwam de echo

Het gemak waarmee Hosseini, bijna achteloos, een prachtig verhaal van liefde, armoede en rijkdom neerzet is indrukwekkend. Hoe de liefde tussen broer en zus zijn weg vindt of niet is nooit mooier beschreven. Enig minpuntje: iets te veel omleidingen om tot de plot te komen.

Geschreven bij En uit de bergen kwam de echo

Hosseini schrijft prachtig beeldend, je waant je absoluut in Afghanistan. Boeiende personages en ontzettend knap hoe die allemaal in verhouding staan met elkaar. Alle hoofdstukken zouden afzonderlijk verfilmd kunnen worden wat mij betreft, zo goed zitten de karakters/verhaallijnen in elkaar!

Zeer de moeite waard. Ik heb het met een glimlacht op m'n gezicht gelezen.

Geschreven bij En uit de bergen kwam de echo

Een prachtige opvolger van de Vliegeraar en 1000 schitterende zonnen.
Hosseini neemt je mee in een wereld die ver van de onze afstaat, echter door zijn schrijfstijl ruik je, voel je deze wereld. Dit boek lees je net als de voorgaande niet met droge ogen.

Geschreven bij En uit de bergen kwam de echo

Daar waar ik 'De Vliegeraar' en 'Duizend schitterende zonnen' maar met moeite weg kon leggen kreeg ik dit boek maar met moeite uit.
Hosseini zou er goed aan hebben gedaan de verhaallijn van de broer en het zusje te blijven volgen. Nu kwamen er verhaallijnen en personages aan bod die slechts vaag met het oorspronkelijke verhaal te maken hadden. Het boek heeft me op geen enkel moment echt geraakt en voor mij bleven er een hoop losse eindjes over.
Jammer.

Geschreven bij En uit de bergen kwam de echo

Mijn verwachtingen waren hoog gespannen.
De vorige twee boeken van Khaled Hossieni heb ik echt gekoesterd: geweldige boeken.
Maar wat viel dit boek tegen. Ik vond het verwarrende hoofdstukken, ik moest steeds terugbladeren. Het boek is uit verschillende perspectieven geschreven: ik-vorm en dan weer zij-vorm, verleden en heden per hoofdstuk door elkaar geschreven.
Het verhaal werd vanuit verschillende medespelers bekeken en beschreven. Ik ben door blijven lezen, omdat ik dacht dat er nog een mooi plot aan zat te komen, maar helaas... dat gebeurde niet. Heel jammer!